آوردن واژه "حضرت" در زبان فارسی و عربی یا "سماحة" در زبان عربی، برای احترام به شخصیت های غالباً دینی، بین اغلب مذاهب اسلامی رایج است. اطلاق این کلمه به شخص، به معنای ارتقاء وی تا حد پیامبر (صلی الله علیه و آله) یا ائمه معصومین (علیهم السلام)، نیست، بلکه فقط به معنای احترام بیشتر و ارج نهادن به زحمات آنان در عرصه دین و دانش است و مسلماً اشکالی ندارد. بله اگر در عرفی، واژه ای جزء القاب اختصاصی پیامبر (ص) و امامان محسوب گردد، لازم است از استفاده آن واژه ها و القاب برای دیگران احتراز شود.