همان‌گونه که خوردن غذای فاسد - حتی در صورت عدم آگاهی – به بدن انسان آسیب زده و میکروبها و ویروسهای مضر را وارد بدن او می‌کند، غذاهای حرام - هرچند به دلیل ناآگاهی از حرمت و یا اضطرار، برای خورنده حلال باشد – ممکن است در آنها زمینه‌هایی برای آسیب‌رسانی به روح و روان انسان وجود داشته باشد و البته این آسیب‌ها به اندازه حرام‌های واقعی که انسان از حرمت آن آگاه بوده و یا اضطراری به استفاده از آن نداشته نیست و علاوه بر آن، اگر انسان با اعمال خیر مداوم قبلی، آنتی­ویروس‌هایی در روح خود ایجاد کرده باشد، این روح آکنده از معنویت او می‌تواند با همین اندک عوامل آسیب‌رسان مبارزه کرده و پیامدهای آن را متوقف سازد.