لطفا صبرکنید
بازدید
9862
9862
آخرین بروزرسانی:
1394/03/17
خلاصه پرسش
آیا مستند روایی معتبری برای دعای تحویل سال «یا مقلب القلوب و الابصار ...» وجود دارد؟
پرسش
دعای تحویل سال «یا مقلب القلوب و الابصار ...» از کیست و آیا معتبر است؟
پاسخ اجمالی
اگرچه عبارات موجود در این دعا؛ از لحاظ محتوا قابل تأیید بوده و بر همین اساس، خواندن آن در هر وقت و زمانی میتواند مناجاتی با خدا به شمار آید، اما در منابع روایی اوّلیه و کتابهای مشهور دعا؛ مانند «مصباح المتهجد» شیخ طوسی و «اقبال الاعمال» سید ابن طاووس و ... اشارهای به دعای تحویل سال نشده و در کتابهایی که در دسترس ما وجود دارد، برای اولین بار علامه مجلسی در کتاب «زاد المعاد» به نقل آن پرداخته، اما تصریح نموده که منبع او نیز از برخی کتابهای غیر مشهور بوده است. به هر حال، این دعا به دو گونه نقل شده است:الف. 360 مرتبه این دعا خوانده شود: «یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَى أَحْسَنِ الْحَالِ»؛ ای گرداننده سال و حالتها! حال ما را به نیکوترین حال تغییر ده.
ب. در روایت دیگری چنین آمده: «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَى أَحْسَنِ الْحَالِ»؛[1] ای تغییر دهنده دلها و دیدهها؛ ای مدبّر شب و روز؛ ای گرداننده سال و حالتها، حال ما را به نیکوترین حال تغییر ده.
بر این اساس، میتوان نتیجه گرفت:
1. محتوای این دعا مشکلی ندارد.
2. نظر به اینکه این روایت از سند معتبری برخوردار نیست، نباید آن را به معصومان(ع) نسبت داد. از اینرو؛ این دعا با نیت آنکه روایتی از یکی از معصومان(ع) است خوانده نشود، بلکه تنها به امید ثواب و استجابت دعا خوانده شود.
ب. در روایت دیگری چنین آمده: «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَى أَحْسَنِ الْحَالِ»؛[1] ای تغییر دهنده دلها و دیدهها؛ ای مدبّر شب و روز؛ ای گرداننده سال و حالتها، حال ما را به نیکوترین حال تغییر ده.
بر این اساس، میتوان نتیجه گرفت:
1. محتوای این دعا مشکلی ندارد.
2. نظر به اینکه این روایت از سند معتبری برخوردار نیست، نباید آن را به معصومان(ع) نسبت داد. از اینرو؛ این دعا با نیت آنکه روایتی از یکی از معصومان(ع) است خوانده نشود، بلکه تنها به امید ثواب و استجابت دعا خوانده شود.
[1]. مجلسی، محمد باقر، زاد المعاد، ص 328، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، چاپ اول، 1423ق.
نظرات