لطفا صبرکنید
بازدید
55077
55077
آخرین بروزرسانی:
1394/07/25
کد سایت
fa65080
کد بایگانی
79776
نمایه
دعا برای در امان بودن از آزار و اذیت دیگران
طبقه بندی موضوعی
دستور العمل ها
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
دین برای در امان ماندن از آزار دیگران چه راهحلهایی دارد؟
پرسش
برای در امان ماندن از آزار و اذیت دیگران باید چه کار کنیم؟
پاسخ اجمالی
آموزههای دینی به مؤمنان سفارش میکند که ابتدا در رویکردی پیشگیرانه، رفتار خود را به گونهای تنظیم کنید که انگیزه و یا زمینه آزار و اذیت را برای دیگران فراهم نیاورید. به عنوان نمونه انسان میتواند با زبان نرم و ملایم بسیاری از افراد را به خود جذب کرده و خود را از آسیب دیگران را دور نماید.
امام باقر(ع) در اینباره میفرماید: «زبان کلید هر خیر و شرى است، سزاوار است که مؤمن زبان را مانند صندوق سیم و زر قفل کند. پیامبر(ص) فرمود: خدا بر آن مؤمن رحمت آرد که زبان را از هر شرى نگه دارد. این صدقهاى است که به خود میدهد».[1]
بنابر این قبل از هر چیز، عملکرد خود انسان میتواند بهترین محافظ وی در برابر دیگران باشد. اما در عین حال برای در امان ماندن از شر افرادی که این روش در آنان تأثیرگذار نیست، با هر دعایی میتوان از خداوند خواست که او را از اذیت و آزار دیگران محافظت کند؛ و دعاهای مأثوری نیز در این زمینه وجود دارد:
1. امام باقر(ع) فرمود: آیا میخواهید شما را از چیزى آگاه کنم که با انجام آن سلطان و شیطان از شما دور شوند؟! أبو حمزه گفت: بفرمایید تا انجامش دهیم. امام فرمود:
روز را با صدقه دادن آغاز کنید، که صدقه روى ابلیس را سیاه مینماید و شرّ آن روز سلطان ستمگر را بر شما بیاثر میکند.
بر شما باد به دوستى و محبّت در راه خدا و همکارى در اعمال شایسته، که آن ریشه سلطان و شیطان را قطع میکند.
در آمرزش خواهى(استغفار) سماجت کنید و اصرار ورزید؛ چرا که استغفار موجب محو گناهان میشود.[2]
2. امام سجاد(ع) در دعایی اینگونه میفرماید: «وَ أَعِذْنِی وَ ذُرِّیَّتِی مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ، وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ سُلْطَانٍ عَنِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ مُتْرَفٍ حَفِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ضَعِیفٍ وَ شَدِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَرِیفٍ وَ وَضِیعٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ صَغِیرٍ وَ کَبِیرٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ قَرِیبٍ وَ بَعِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِکَ وَ لِأَهْلِ بَیْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها»؛[3]
خدایا، مرا و ذریّهام را از شیطان رجیم در پناه خود قرار ده و از آسیب هر گزنده زهر دارنده، هر بیم و هراس و بلا و چشم زخم در امان دار؛ از شر هر شیطان سرکش و هر پادشاه ستمگر کینهتوز؛ هر خدمتگذار غرق در ناز و نعمت؛ هر ناتوان و نیرومند؛ هر بلند پایه و فرومایه؛ هر خرد و کلان، هر نزدیک و دور و هر کس که علیه رسول تو و اهلبیتش به جنگ برخاسته، از جن و انس؛ و هر جنبندهاى که زمامش به دست قدرت تو است، پناه ده.
3. صباح حذاء میگوید: امام موسى بن جعفر(ع) به من فرمود: اى صباح، هر گاه مردى از شما آهنگ سفر کرد، بر در خانهاش روى خود را به سمت آنجایى کند که میخواهد برود. بعد سوره حمد، معوّذتین یعنى دو سوره «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ»، سوره «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ» و آیة الکرسى را از پیش رو، سمت راست و چپش بخواند. بعد از آن بگوید: «اللهم احفظنى و احفظ ما معى و سلمنى و سلم ما معى و بلغنى و بلغ ما معى ببلاغک الحسن الجمیل»؛ خدایا مرا و همراهانم را حفظ کن و سلامت دار و ما را به بهترین نحو به مقصد برسان.
هر گاه چنین کند، خداوند او را و هر کس و هر چه همراه او است حفظ میکند، و او همراهانش را سالم به مقصد میرساند. آیا دیدهاى که مرد خودش محفوظ بماند ولى آنچه با او است حفظ نشود؟ خودش به مقصد برسد، ولى آنچه با او است به مقصد نرسد؟ و خودش سالم بماند ولى آنچه با او است سالم نماند؟[4]
امام باقر(ع) در اینباره میفرماید: «زبان کلید هر خیر و شرى است، سزاوار است که مؤمن زبان را مانند صندوق سیم و زر قفل کند. پیامبر(ص) فرمود: خدا بر آن مؤمن رحمت آرد که زبان را از هر شرى نگه دارد. این صدقهاى است که به خود میدهد».[1]
بنابر این قبل از هر چیز، عملکرد خود انسان میتواند بهترین محافظ وی در برابر دیگران باشد. اما در عین حال برای در امان ماندن از شر افرادی که این روش در آنان تأثیرگذار نیست، با هر دعایی میتوان از خداوند خواست که او را از اذیت و آزار دیگران محافظت کند؛ و دعاهای مأثوری نیز در این زمینه وجود دارد:
1. امام باقر(ع) فرمود: آیا میخواهید شما را از چیزى آگاه کنم که با انجام آن سلطان و شیطان از شما دور شوند؟! أبو حمزه گفت: بفرمایید تا انجامش دهیم. امام فرمود:
روز را با صدقه دادن آغاز کنید، که صدقه روى ابلیس را سیاه مینماید و شرّ آن روز سلطان ستمگر را بر شما بیاثر میکند.
بر شما باد به دوستى و محبّت در راه خدا و همکارى در اعمال شایسته، که آن ریشه سلطان و شیطان را قطع میکند.
در آمرزش خواهى(استغفار) سماجت کنید و اصرار ورزید؛ چرا که استغفار موجب محو گناهان میشود.[2]
2. امام سجاد(ع) در دعایی اینگونه میفرماید: «وَ أَعِذْنِی وَ ذُرِّیَّتِی مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ، وَ مِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَ الْهَامَّةِ و الْعَامَّةِ وَ اللَّامَّةِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ سُلْطَانٍ عَنِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ مُتْرَفٍ حَفِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ ضَعِیفٍ وَ شَدِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَرِیفٍ وَ وَضِیعٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ صَغِیرٍ وَ کَبِیرٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ قَرِیبٍ وَ بَعِیدٍ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِکَ وَ لِأَهْلِ بَیْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ آخِذٌ بِناصِیَتِها»؛[3]
خدایا، مرا و ذریّهام را از شیطان رجیم در پناه خود قرار ده و از آسیب هر گزنده زهر دارنده، هر بیم و هراس و بلا و چشم زخم در امان دار؛ از شر هر شیطان سرکش و هر پادشاه ستمگر کینهتوز؛ هر خدمتگذار غرق در ناز و نعمت؛ هر ناتوان و نیرومند؛ هر بلند پایه و فرومایه؛ هر خرد و کلان، هر نزدیک و دور و هر کس که علیه رسول تو و اهلبیتش به جنگ برخاسته، از جن و انس؛ و هر جنبندهاى که زمامش به دست قدرت تو است، پناه ده.
3. صباح حذاء میگوید: امام موسى بن جعفر(ع) به من فرمود: اى صباح، هر گاه مردى از شما آهنگ سفر کرد، بر در خانهاش روى خود را به سمت آنجایى کند که میخواهد برود. بعد سوره حمد، معوّذتین یعنى دو سوره «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ»، سوره «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ» و آیة الکرسى را از پیش رو، سمت راست و چپش بخواند. بعد از آن بگوید: «اللهم احفظنى و احفظ ما معى و سلمنى و سلم ما معى و بلغنى و بلغ ما معى ببلاغک الحسن الجمیل»؛ خدایا مرا و همراهانم را حفظ کن و سلامت دار و ما را به بهترین نحو به مقصد برسان.
هر گاه چنین کند، خداوند او را و هر کس و هر چه همراه او است حفظ میکند، و او همراهانش را سالم به مقصد میرساند. آیا دیدهاى که مرد خودش محفوظ بماند ولى آنچه با او است حفظ نشود؟ خودش به مقصد برسد، ولى آنچه با او است به مقصد نرسد؟ و خودش سالم بماند ولى آنچه با او است سالم نماند؟[4]
[1]. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول(ص)، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ص 298، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1404ق. «إِنَّ هَذَا اللِّسَانَ مِفْتَاحُ کُلِّ خَیْرٍ وَ شَرٍّ فَیَنْبَغِی لِلْمُؤْمِنِ أَنْ یَخْتِمَ عَلَى لِسَانِهِ کَمَا یَخْتِمُ عَلَى ذَهَبِهِ وَ فِضَّتِهِ فَإِنَّ رَسُولَ الله ص قَالَ رَحِمَ الله مُؤْمِناً أَمْسَکَ لِسَانَهُ مِنْ کُلِّ شَرٍّ فَإِنَّ ذَلِکَ صَدَقَةٌ مِنْهُ عَلَى نَفْسِهِ ثُمَّ قَالَ(ع) لَا یَسْلَمُ أَحَدٌ مِنَ الذُّنُوبِ حَتَّى یَخْزُنَ لِسَانَه».
[2]. همان.
[3]. على بن الحسین(ع)(امام چهارم)، الصحیفة السجادیة، ص 114، قم، دفتر نشر الهادى، چاپ اول، 1376ش.
[4]. برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق، مصحح، محدث، جلال الدین، ج 2، 350، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق.
نظرات