لطفا صبرکنید
بازدید
10208
10208
آخرین بروزرسانی:
1396/03/12
خلاصه پرسش
«اصحاب کساء» پنج نفرند و ریشه «کسو» نیز در قرآن پنج بار تکرار شده است. آیا این دو با هم ارتباطی دارند؟!
پرسش
آیا کلمه «الکساء»(اصحاب کساء) در قرآن آمده است؟ در کدام آیات آمده است؟
پاسخ اجمالی
«کِساء» به معنای لباس و جامه است،[1] و از آنجهت که پیامبر اسلام(ص) خود و دخترش فاطمه(س) و دامادش علی(ع) و دو نوهاش(حسن و حسین) را در زیر کساء و لباسی قرار داد و آنان را اهلبیت خود و منزه از رجس و پلیدی دانست، آن حضرات به اصحاب کساء معروف شدند.[2]
برخی از افراد صاحب ذوق با مراجعه به قرآن دریافتهاند که در پنج فراز از قرآن از واژگانهایی استفاده شده که از ماده «کسو» گرفته شده و همریشه «کساء» میباشند و به نوعی آن را متناظر با پنج تن آل عبا دانستهاند. با این وجود باید گفت که این نوع تطابقها، هرچند شاید زیبا و دلنشین باشد اما به تنهایی نمیتواند به عنوان دلیل برای اثبات چیزی قرار بگیرد. با ذکر این نکته، پنج آیهای که در آن از ریشه «کسو» استفاده شده است، به شرح ذیل است:
1. کسونا: «فَکَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً».[3]
2. کسوتهم: «فَکَفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساکینَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْلیکُمْ أَوْ کِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْریرُ رَقَبَةٍ».[4]
3. کسوتهن: «وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ».[5]
4. نکسوها: «ثُمَّ نَکْسُوها لَحْماً».[6]
5. اکسوهم: «وَ ارْزُقُوهُمْ فیها وَ اکْسُوهُمْ»[7]
برخی از افراد صاحب ذوق با مراجعه به قرآن دریافتهاند که در پنج فراز از قرآن از واژگانهایی استفاده شده که از ماده «کسو» گرفته شده و همریشه «کساء» میباشند و به نوعی آن را متناظر با پنج تن آل عبا دانستهاند. با این وجود باید گفت که این نوع تطابقها، هرچند شاید زیبا و دلنشین باشد اما به تنهایی نمیتواند به عنوان دلیل برای اثبات چیزی قرار بگیرد. با ذکر این نکته، پنج آیهای که در آن از ریشه «کسو» استفاده شده است، به شرح ذیل است:
1. کسونا: «فَکَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً».[3]
2. کسوتهم: «فَکَفَّارَتُهُ إِطْعامُ عَشَرَةِ مَساکینَ مِنْ أَوْسَطِ ما تُطْعِمُونَ أَهْلیکُمْ أَوْ کِسْوَتُهُمْ أَوْ تَحْریرُ رَقَبَةٍ».[4]
3. کسوتهن: «وَ عَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَ کِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ».[5]
4. نکسوها: «ثُمَّ نَکْسُوها لَحْماً».[6]
5. اکسوهم: «وَ ارْزُقُوهُمْ فیها وَ اکْسُوهُمْ»[7]
[1]. بستانی، فؤاد افرام، فرهنگ ابجدی عربی - فارسی، مترجم، مهیار، رضا، ج 1، ص 727، تهران، انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1375ش.
[2]. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق، مصحح، موسوی جزائری، سید طیب، ج 2، ص 193، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، 1404ق.
[3]. مؤمنون، 14.
[4]. مائده، 89.
[5]. بقره، 233.
[6]. بقره، 259.
[7]. نساء، 5.
نظرات