لطفا صبرکنید
بازدید
6000
6000
آخرین بروزرسانی:
1396/11/07
کد سایت
fa85877
کد بایگانی
103395
نمایه
جایگاه کتاب لوامع صاحبقرانی در فقه
طبقه بندی موضوعی
تاريخ بزرگان
اصطلاحات
لوامع صاحبقرانی
گروه بندی اصطلاحات
کتابها
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
کتاب «لوامع صاحبقرانی» تألیف کیست و آیا میتوان به مطالب موجود در آن استناد کرد؟
پرسش
کتاب فقه فارسی که منسوب به علامه محمد تقی مجلسی است، آیا در بین فقها قابل استناد است؟ لطفاً توضیح بدھید.
پاسخ اجمالی
کتاب «لوامع صاحبقرانی»؛ اثر محمد تقى مجلسى معروف به «مجلسى اول» (م 1070 ق) است.
وی که صاحب کرامات و مقامات معنوى و روحى بلندی بود، از جمله محدّثان و فقهای قرن یازدهم بشمار آمده و کتابهایى در زمینه فقه و حدیث تألیف نموده است.[1]
بعد از آنکه مؤلف، کتاب «روضة المتقین» در شرح عربی بر «من لا یحضره الفقیه» شیخ صدوق را نوشت و به شاه عباس صفوی عرضه کرد، وی درخواست نگارش شرح فارسی آن کتاب را نمود. علامه نیز همین کتاب را با نام «لوامع قدسیه» نگاشت و چون این کتاب به درخواست شاه عباس صفوی ملقّب به «صاحبقران» نگاشته شد، آنرا به نام «لوامع صاحبقرانی» نامیدند.[2]
مجلسی اول، در این کتاب - که شامل نظریات علمى وی در شرح روایات اهلبیت(ع) است - از پرداختن به اصطلاحات و مباحث پیچیده علمى خوددارى کرده و به شرح فارسى و گاهى توضیحات کوتاه سندى و یا جواب برخى شبهات اکتفا مینماید؛ از همین رو ارزش و منزلت این کتاب نیز روشن میگردد.
این کتاب، شامل بابهای طهارت، صلات، زکات، حج و زیارات تا آخر ابواب حقوقی و فروض جوارح - که نصف کتاب من لا یحضره است - میباشد و تاریخ پایان نگارش آن سال 1066 هجری قمری بوده است. و بعد از آن، ربع سوم کتاب من لا یحضر (از کتاب قضاء تا آخر کبائر) را نوشتند.[3]
گرچه ارزش این کتاب بر اندیشمندان دینی مخفی نیست ولی با این وجود، طبیعی است که – مانند دیگر کتابها – هر فراز آن را جداگانه مورد تحلیل و بررسی قرار داد.
وی که صاحب کرامات و مقامات معنوى و روحى بلندی بود، از جمله محدّثان و فقهای قرن یازدهم بشمار آمده و کتابهایى در زمینه فقه و حدیث تألیف نموده است.[1]
بعد از آنکه مؤلف، کتاب «روضة المتقین» در شرح عربی بر «من لا یحضره الفقیه» شیخ صدوق را نوشت و به شاه عباس صفوی عرضه کرد، وی درخواست نگارش شرح فارسی آن کتاب را نمود. علامه نیز همین کتاب را با نام «لوامع قدسیه» نگاشت و چون این کتاب به درخواست شاه عباس صفوی ملقّب به «صاحبقران» نگاشته شد، آنرا به نام «لوامع صاحبقرانی» نامیدند.[2]
مجلسی اول، در این کتاب - که شامل نظریات علمى وی در شرح روایات اهلبیت(ع) است - از پرداختن به اصطلاحات و مباحث پیچیده علمى خوددارى کرده و به شرح فارسى و گاهى توضیحات کوتاه سندى و یا جواب برخى شبهات اکتفا مینماید؛ از همین رو ارزش و منزلت این کتاب نیز روشن میگردد.
این کتاب، شامل بابهای طهارت، صلات، زکات، حج و زیارات تا آخر ابواب حقوقی و فروض جوارح - که نصف کتاب من لا یحضره است - میباشد و تاریخ پایان نگارش آن سال 1066 هجری قمری بوده است. و بعد از آن، ربع سوم کتاب من لا یحضر (از کتاب قضاء تا آخر کبائر) را نوشتند.[3]
گرچه ارزش این کتاب بر اندیشمندان دینی مخفی نیست ولی با این وجود، طبیعی است که – مانند دیگر کتابها – هر فراز آن را جداگانه مورد تحلیل و بررسی قرار داد.
[1]. ر. ک: 58637 (زندگینامه علامه مجلسی).
[2]. ر. ک: آقابزرگ تهرانى، محمدمحسن، الذریعة إلى تصانیف الشیعة، ج 18، ص 369، بیروت، دار الأضواء، چاپ سوم، 1403ق.
[3]. ر. ک: همان.
نظرات