تحقیق و تفحص در مسائل بنیادی و انتخاب آزاد از موضوعاتی است که مورد تشویق و ترغیب قرآن کریم است: «بندگانم را بشارت ده، همان کسانى که سخنان را می‌شنوند و از نیکوترین آنها پیروى می‌کنند. آنان کسانى هستند که خدا هدایتشان کرده، و آنها خردمندانند».[1]

چنان‌که قرآن تقلید کاملاً کورکورانه و از روی تعصب را مورد مذمت قرار داده است: «و هنگامی که به آنها گفته می‌شود از آنچه خدا نازل کرده است پیروی کنید، می‌گویند، بلکه ما از آنچه پدران خود را بر آن یافتیم پیروی می‌نماییم، آیا نه این است که پدران آنها چیزی نمی‌‌فهمیدند و هدایت نیافتند».[2]

علاوه بر این خداوند سرشت و طبیعت انسانی را به گونه‌‌ای آفرید که دائماً در پی یافتن حقیقت و تسلط علمی بر حقایق پیرامون خود است. به عبارت دیگر، خداوند انسان را با سرمایه کافی برای رسیدن به کمال و سعادت و درک حقایق و معارف در زمین قرار داده، تا با استفاده از آن به هدف و غایت خلقت خود دست یابد.[3]

بنابراین، از نظر اسلام، اصول دین از اموری است که باید با تعقل و تفکر به دست آید. به عبارتی، در ابتدای کار باید موضع بی‌طرفانه‌ای نسبت به تمام عقاید موجود داشت و سپس با تحقیق و تفکر به واقعیت که همان آموزه‌های ادیان الهی است رسید. سخنی که در پرسش نقل شده را اگر ناظر به این موضوع بدانیم، می‌تواند قابل قبول باشد.

 البته ما معتقدیم هر کس با انصاف در این راه قدم بگذارد، سرانجام به دین اسلام خواهد رسید.

[1]. زمر، 17 و 18.

[2]. بقره، 170.

[3]. ر. ک: (تقلید در اصول دین)، 322.