این طور که بیان کرده اید شما با وعده ازدواج دائمی به این دختر ، مدت زیادی با او رابطه داشته اید حتی اگر رابطه شما یک رابطه شرعی ( عقد موقت ) بوده است اما چون او به شرط این که بعداً باهم عقد دائم کنید به قول و تعهد شما اعتماد کرده و تن به ازدواج موقت داده است شما شرعاً و اخلاقاً باید مردانگی کرده و به قول خود پای بند می ماندید.

اما متأسفانه عهد خود را شکسته و قول و قرار خود را زیر پا گذاشته و آینده یک انسان را تباه کرده اید! ممکن است در اثر این بد قولی شما، ضربات روحی جبران ناپذیری به این دختر وارد شود که شما مسئول آن هستید بر این اساس شما به او مدیون هستید و این جا حق الناس به گردن شما آمده است.

حتی اگر شما دلیل موجهی برای جدا شدن خود از او دارید اما از آنجا که به او قول هایی داده و تعهداتی کرده اید باید به نحوی این تعهدات را جبران و خسارت های طرف مقابل را جبران کنید؛ زیرا مسلم است که حق الناس تنها با توبه بخشیده نمی شود بلکه لازم است با جبران خسارات رضایت فردی که حقش پایمال شده است فراهم شود.

علاوه بر این که شما در ادامه این بدقولی و عهد شکنی و حق کشی به او فحاشی نیز کرده اید و آبروی او را با شکایت کردن و فحاشی و توهین پایمال کرده ایدو دل او را شکسته و او را تهدید کرده و ترسانده اید!!!.

بنا براین شما از چند جهت شدیداً به او مدیون و بدهکار هستید مخصوصاً که مسئله ناموسی است و پای آبروی یک فرد و یک خانواده و یک فامیل در میان است.!!در چنین مواردی در صورتی خداوند از شما راضی خواهد شد که ابتدا از راه صحیح و شرعی رضایت آن دختر و خانواده اش را به دست آورید و سپس در پیشگاه خداوند متعال از کار خود واقعاً توبه کنید و با خدای خود عهد کنید که بعد از آن هرگز مرتکب چنین گناهان بزرگی نشوید.