براساس بیشتر منابع شیعه[1] و اهل سنت،[2] پیامبر اسلام(ص) برای امام حسن و امام حسین(ع) دو گوسفند، و بر طبق برخی از روایات برای هرکدام دو گوسفند، به طور جداگانه عقیقه نمود. منابع اندکی نیز عقیقه این دو امام(ع) به حضرت فاطمه(س) نسبت داده‌اند.[3]
البته به جهت پدر و فرزند بودن پیامبر اسلام(ص) و حضرت فاطمه(س)، می‌توان میان این دو نقل، ‌جمع کرد.
به هر حال؛ در روایات چنین نقل شده است:
1. امام رضا(ع) می‌فرماید: «... رسول خدا(ص) نام کودک را حسن نهاد، زمانی که روز هفتم شد دو گوسفند خاکسترى رنگ براى او عقیقه کرد، و یک ران آن گوسفند را با یک دینار به قابله داد، سپس سر نوزاد را تراشید و به وزن آن نقره صدقه داد ... [سال بعد که امام حسین(ع) متولد شد] جبرئیل گفت: او را حسین نام بگذار، ... زمانی که یک هفته گذشت رسول خدا(ص) دو گوسفند خاکسترى رنگ‏ براى او عقیقه کرد و یک ران از آنها را با یک دینار به قابله داد، سر طفل را تراشید و به وزن موهایش [نقره] صدقه داد».[4]
2. اسماء بنت عمیس می‌گوید:  «فاطمه(س) حسین(ع) را به دنیا آورد ... زمانی که روز هفتم رسید؛ پیامبر(ص) نزد من آمد و فرمود: پسرم را بیاور. فرزند را به پیش پیامبر بردم. پیامبر(ص) همان‌گونه که برای حسن(ع) عقیقه کرده بود برای حسین نیز عقیقه کرد».[5]
3. برخی منابع اهل سنت نیز عقیقه مشابه امام حسن(ع) و امام حسین(ع) را در زمان‌های مختلف نقل کرده‌اند.[6]
بنابراین، زمان عقیقه برای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) متفاوت بوده و اگر هم در نقلی این دو عقیقه با هم ذکر شده‌اند[7] نشانگر آن نیست که این عقیقه‌ها هم‌زمان انجام گرفته باشد؛‌ بلکه ناظر به آن است که عمل مستحب عقیقه برای هر دو امام انجام شده است.

---