لطفا صبرکنید
بازدید
15159
15159
آخرین بروزرسانی:
1393/01/23
کد سایت
fa37299
کد بایگانی
38682
نمایه
شانه زدن موی سر و فرق باز کردن از نگاه روایات
طبقه بندی موضوعی
علوم قرآنی|نظافت شخصی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
آیا در روایات اشارهای به نوع خاصی از فرق باز کردن موی سر شده است؟
پرسش
آیا روایتی وجود دارد که در آن آمده باشد؛ نوع خاص فرق باز کردن موی سر در قیامت تازیانه دارد؟
پاسخ اجمالی
۱. آنچه در روایات در ارتباط با بهداشت و نظافت موی سر آمده این است که: «وَ مَنِ اتَّخَذَ شَعْراً فَلْیُحْسِنْ إِلَیْهِ، وَ مَنِ اتَّخَذَ شَعْراً فَلَمْ یَفْرُقْهُ فَرَقَةُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ بِمِنْشَارٍ مِنْ نَار»؛[1] هر کس مو بگذارد و آنرا شانه نزند خداوند در قیامت با شانه آتشین آنرا شانه میکند.
بدیهی است منظور از فرق در اینجا شانه زدن و مرتب کردن موی سر است نه فرق باز کردن؛ چرا که در لغت «فرق» به معنای جدا افکندن و فاصله انداختن میان اجزای یک چیز است و وقتی به مو نسبت داده میشود، به معنای شانه زدن و منظم کردن موها از یکدیگر است،[2] همانطور که خود شانه نیز دارای دندانه است تا بدین وسیله میان موها به طور منظم جدایی بیندازد. بر این اساس، روایت بالا در صدد بیان این مطلب است که انسان در بهداشت و نظافت موی سر باید مراقبت داشته باشد که یکی از این موارد شانه کردن مو است و گرنه در قیامت به جهت مراعات نکردن این مسئله مورد مؤاخذه قرار خواهد گرفت.
2. اما در ارتباط با فرق باز کردن برای موی سر، باید گفت؛ آنچه مسلم است این است که سیره پیامبر(ص) این نبود که موی سرش را بلند کند تا فرق باز کند: «وَ مِنْ کِتَابِ اللِّبَاسِ عَنْ أَیُّوبَ بْنِ هَارُونَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) یُفَرِّقُ شَعْرَهُ قَالَ لَا وَ کَانَ شَعْرُ رَسُولِ اللَّهِ (ص) إِذَا طَالَ طَالَ إِلَى شَحْمَةِ أُذُنَیْهِ»؛[3] ایوب بن هارون میگوید: از امام صادق(ع)، پرسیدم آیا پیامبر(ص) در مویهاى سر، فرق باز مىنمود؟ امام فرمود پیامبر اگر مو مىگذاشت حد اکثر تا نرمى گوش مىرسید.
«عَنْ عَمْرِو بْنِ ثَابِتٍ عَنِ الصَّادِقِ (ع) قَالَ إِنَّهُمْ یَرْوُونَ أَنَّ الْفَرْقَ مِنَ السُّنَّةِ وَ مَا هُوَ مِنَ السُّنَّةِ قُلْتُ یَزْعُمُونَ أَنَّ النَّبِیَّ (ص) فَرَقَ قَالَ وَ مَا فَرَقَ النَّبِیُّ (ص) وَ مَا کَانَتِ الْأَنْبِیَاءُ تُمْسِکُ الشَّعْر»؛[4] عمرو بن ثابت میگوید، امام صادق(ع) فرمود: مردم گمان مىکنند که فرق باز کردن در موى سر از سنت پیامبر(ص) است، و حال اینکه سنت نیست. گفتم مردم گمان مىکنند که پیامبر(ص) فرق مىگذاشت، فرمودند نمیگذاشت و پیامبران مو را بسیار بلند نگه نمىداشتند.
برای آگاهی بیشتر: آرایش و نظافت مردان براى همسر، 19719
بدیهی است منظور از فرق در اینجا شانه زدن و مرتب کردن موی سر است نه فرق باز کردن؛ چرا که در لغت «فرق» به معنای جدا افکندن و فاصله انداختن میان اجزای یک چیز است و وقتی به مو نسبت داده میشود، به معنای شانه زدن و منظم کردن موها از یکدیگر است،[2] همانطور که خود شانه نیز دارای دندانه است تا بدین وسیله میان موها به طور منظم جدایی بیندازد. بر این اساس، روایت بالا در صدد بیان این مطلب است که انسان در بهداشت و نظافت موی سر باید مراقبت داشته باشد که یکی از این موارد شانه کردن مو است و گرنه در قیامت به جهت مراعات نکردن این مسئله مورد مؤاخذه قرار خواهد گرفت.
2. اما در ارتباط با فرق باز کردن برای موی سر، باید گفت؛ آنچه مسلم است این است که سیره پیامبر(ص) این نبود که موی سرش را بلند کند تا فرق باز کند: «وَ مِنْ کِتَابِ اللِّبَاسِ عَنْ أَیُّوبَ بْنِ هَارُونَ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (ع) کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) یُفَرِّقُ شَعْرَهُ قَالَ لَا وَ کَانَ شَعْرُ رَسُولِ اللَّهِ (ص) إِذَا طَالَ طَالَ إِلَى شَحْمَةِ أُذُنَیْهِ»؛[3] ایوب بن هارون میگوید: از امام صادق(ع)، پرسیدم آیا پیامبر(ص) در مویهاى سر، فرق باز مىنمود؟ امام فرمود پیامبر اگر مو مىگذاشت حد اکثر تا نرمى گوش مىرسید.
«عَنْ عَمْرِو بْنِ ثَابِتٍ عَنِ الصَّادِقِ (ع) قَالَ إِنَّهُمْ یَرْوُونَ أَنَّ الْفَرْقَ مِنَ السُّنَّةِ وَ مَا هُوَ مِنَ السُّنَّةِ قُلْتُ یَزْعُمُونَ أَنَّ النَّبِیَّ (ص) فَرَقَ قَالَ وَ مَا فَرَقَ النَّبِیُّ (ص) وَ مَا کَانَتِ الْأَنْبِیَاءُ تُمْسِکُ الشَّعْر»؛[4] عمرو بن ثابت میگوید، امام صادق(ع) فرمود: مردم گمان مىکنند که فرق باز کردن در موى سر از سنت پیامبر(ص) است، و حال اینکه سنت نیست. گفتم مردم گمان مىکنند که پیامبر(ص) فرق مىگذاشت، فرمودند نمیگذاشت و پیامبران مو را بسیار بلند نگه نمىداشتند.
برای آگاهی بیشتر: آرایش و نظافت مردان براى همسر، 19719
[1]. حمیری، عبد الله بن جعفر، قرب الإسناد، ص 70، قم، مؤسسه آل البیت(علیهم السلام)، چاپ اول، 1413ق.
[2]. ر.ک: بستانی، فؤاد افرام، مهیار، رضا، فرهنگ ابجدی عربی-فارسی، ص 661، تهران، انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1375ش؛ واسطی زبیدی، محب الدین سید محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، محقق، مصحح، شیری، علی، ج 13، ص 391 – 392، بیروت، دار الفکر للطباعة و النشر و التوزیع، چاپ اول، 1414ق.
[3]. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص 70، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، 1412ق.
[4]. همان، ص 71.
نظرات