دعای یاد شده را به همین ترتیب در منابع روایی نیافتیم، اما می‌توان آن‌را ترکیبی از چند دعای صادر شده از معصومان(ع) دانست:

1. «اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ لِوَلِیکَ الْفَرَجَ وَ الْعَافِیةَ وَ النَّصْر ...».[1]
2. «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ، الذَّابِّینَ عَنْهُ، الْمُسَارِعِینَ فِی حَوَائِجِهِ، الْمُمْتَثِلِینَ لِأَوَامِرِهِ، الْمُحَامِینَ عَنْهُ، الْمُسْتَشْهَدِینَ بَینَ یدَیهِ».[2]

از این جهت، و نیز به دلیل آن‌که هر دعایی که منطبق با موازین اسلامی باشد، خواندنش اشکالی نخواهد داشت، می­توان از این دعا در مناجات‌ها بهره جست.

[1]. طوسى، ابو جعفر، محمد بن حسن، مصباح المتهجد، ج ‌1، ص 58، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، اول، 1411ق.

[2]. مشهدى، حائرى، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، ص 664، قم، دفتر انتشارات اسلامى، اول، 1419ق؛ ر. ک: «سند دعای افتتاح»، 113098؛ «تلفظ صحیح کلمه «مستشهدین»»، 47962.