نفقه‌ی همسر با شرایط زیر بر شوهر واجب می‌شود:

1. عقد دایم باشد.
2. همسر قابلیت برای امور زناشویی داشته باشد.(همسری که در سنین کودکی است و قابلیت برای امور زناشویی نداشته باشد نفقه‌اش واجب نیست).
3. زن در مواردی که اطاعت از مرد واجب است (مثل تمکین در مسائل زناشویی)، مطیع باشد.[1]

به عبارت دیگر، در امور زناشویی از شوهرش اطاعت‌پذیری داشته باشد. (در صورت نافرمانی، نفقه‌اش واجب نیست). [2]البته باید توجه داشت که نافرمانی، باید از روی اختیار باشد. مثلا اگر زن به علت بیماری از اجابت شوهر معذور باشد، نفقه به وی تعلق می‌گیرد.[3]

امام خمینی در پاسخ سؤالی در این زمینه فرمود: "زوجه(همسر) اگر تمکین داشته باشد (در مسائل زناشویی مطیع شوهر باشد)، نفقه او بر زوج(شوهر) واجب است، هر چند او را به منزل خود نبرده باشد".[4]

بنابر این، برای واجب شدن نفقه‌ی همسر لازم نیست نزدیکی با او صورت گرفته باشد و در صورتی که شرایط بالا را داشته باشد نفقه‌اش واجب است، حتی اگر همسر در منزل پدرش باشد.

[1]. امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج 2، ص 280، فصل فی النفقات.

[2]. همان، ج ‏2، ص 313- 314؛ بهجت، محمد تقی، جامع المسائل، ج ‏3، ص 587.

[3]. ر. ک: شبیرى زنجانى، سید موسى، کتاب نکاح، ج ‌25، ص 7989، قم، مؤسسه پژوهشى راى‌پرداز، چاپ اول، 1419ق.

[4]. امام خمینی، استفتائات، ج3، ص202، س 14.