اگر زن یقین دارد که شوهرش مهریه را از عین مال حرام می‌دهد، گرفتن آن جایز نیست. اما اگر آن‌را دریافت نمود و متعلق به فردی دیگر بود که او را می‌شناخت، باید مال را به وی برگرداند و اگر مالک را نمی‌شناخت یا در دسترس نبود، باید آن‌را صدقه دهد.

بر این اساس، آن زن همچنان، طلب‌‌کار مهریه خواهد بود و مرد وظیفه دارد که مهریه‌ی او را از مال حلال پرداخت نماید.

ضمائم:

پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]

حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):

در فرض سؤال، حق گرفتن آن‌را ندارد، و در صورت گرفتن، اگر به صاحب آن دسترسی دارد، باید به او مسترد نماید و در صورت عدم دسترسی به صاحبش، از طرف او به فقیر صدقه دهد. البته در هر صورت مهریه را از شوهرش طلب دارد.

حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

اگر می‌داند عین پولی که به او می‌دهد مال دیگران است، که به نحو دزدی و یا مانند آن بدست آورده، باید آن را به صاحب آن بازگرداند.

حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

اگر یقین دارد که شوهرش مهریه را از عین مال حرام می‌دهد اصلا نباید بگیرد و طلبکار باقی می‌ماند؛ اگر شوهرش اموال حرام و حلال دارد - و اموال حلالش به مقدار مهریه یا بیشتر است - و او نمی‌داند مهریه‌اش را از حلال می‌دهد یا از حرام، می‌تواند آن را بگیرد. 

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

چنانچه بداند پولی که مرد بابت مهریه می‌دهد عین حرام است زن نمی‌تواند بردارد ولی مهریه بر ذمه مرد هست تا پرداخت کند، ولی توصیه می‌شود که این زن و شوهر از هم جدا نشوند و بر مشکلات صبر نمایند و تفاهم و صمیمیّت و اخلاق خوش با هم زندگی کنند.

حضرت آیت الله العظمی علوی گرگانی (مد ظله العالی):

اگر در میان اموال مرد مال حلال باشد باید مهریه را از مال حلال بدهد و اما اگر همه اموال او حرام است باید بعد از گرفتن مهریه آن را به مرجع تقلید خود بدهد تا برای او حلال کند و مصالحه شود یا آن را به مصرف مد نظر برساند.

[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، علوی گرگانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.