لطفا صبرکنید
23412
- اشتراک گذاری
واژه «أرض» در قرآن کریم، با توجه به قرائن، دارای معانی و مصادیق گوناگونی است. به عنوان نمونه، در برخی از آیات، مقصود از «أرض»، مکان خاصّی است؛ همان طور که در آیه «فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتَّى یَأْذَنَ لِی أَبِی أَوْ یَحْکُمَ اللَّهُ لِی وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمِینَ»؛ [1] منظور از «ارض»، در این جا سرزمین مصر است. [2] در جاهای دیگر مکان خاصّی شاید مورد نظر نباشد، مانند آیه «هُوَ الَّذی خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعا». [3]
از طرفی، چه این آیه را به معنای کره زمین گرفته و خواه به معنای تمام جهان مادی بگیریم، تفاوت چندانی در نتیجه نخواهد داشت؛ زیرا حتی اگر این آیه نیز تنها شامل کره زمین باشد، آیات دیگری وجود دارند که تمام آسمان ها و زمین را در خدمت بشر می دانند: "وَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً مِنْه"؛ [4] و پروردگار، تمام آنچه در آسمان ها و زمین است را در اختیار شما قرار داد.
برای آگاهی بیشتر نمایه «حشر انسان هایی که در کره ماه می میرند»، سؤال 12120 (سایت: 11896) را مطالعه نمایید.
این سؤال، پاسخ تفصیلی ندارد.
[1] . یوسف، 80، «من از این سرزمین حرکت نمىکنم، تا پدرم به من اجازه دهد یا خدا درباره من داورى کند، که او بهترین حکمکنندگان است».
[2] . طبرسى، فضل بن حسن، مجمع البیان فى تفسیر القرآن، با مقدمه بلاغی، محمد جواد، ج 5، ص 390، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، 1372 ش؛ طباطبائی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 11، ص 228، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1417ق.
[3] . بقره، 29،«او خدایى است که همه آنچه را (از نعمت ها) در زمین وجود دارد، براى شما آفرید».
[4] . جاثیه، 13.
