لطفا صبرکنید
بازدید
29771
29771
آخرین بروزرسانی:
1392/12/19
کد سایت
fa30838
کد بایگانی
37442
نمایه
غذا خوردن و خندیدن در قبرستان
طبقه بندی موضوعی
احترام به مردگان
اصطلاحات
قبر ، آرامگاه ، گورستان
گروه بندی اصطلاحات
سرفصلهای قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
آیا غذا خوردن و خندیدن در قبرستان مکروه است؟
پرسش
شنیدهام که خوردن خوراکی بر سر مزارها و قبرستانها مکروه است، آیا صحیح است؟
پاسخ اجمالی
بنابر تحقیق و جستوجو؛ روایتی که خصوص غذا خوردن را در قبرستان ناپسند بداند یافت نشد. البته روایاتی وجود دارد که از آن برداشت میشود که هنگام دیدن یک جنازه و یا عبور در قبرستان، باید به مرگ اندیشید و از اموری مانند خنده که در حالت عادی مجاز است، خودداری کرد.
امام علی(ع) دنبال جنازهاى میرفت شنید مردى میخندد، فرمود: «گویا مردن در این جهان را براى غیر ما ثبت کردهاند، و انگار حق بر غیر ما واجب شده، و خیال میکنى مردگانى که میبینیم مسافرانى هستند که به زودى به جانب ما باز میگردند، آنان را در قبرهایشان مینهیم و ارثشان را میخوریم، گویى ما پس از آنها جاودان خواهیم بود، که پندِ پند دهندگان را از یاد بردیم، و به هر آفت و زیانی گرفتار شدیم».[1]
همچنین طبق روایتی از رسول خدا(ص)؛ خدای تعالی یکی از چیزهایی که مکروه و ناخوش شمرده، «میان قبرستان خندیدن» است.[2]
خوردن غذا اگر انسان را به یاد دنیا انداخته و او را از تفکر و تدبر در مرگ و معاد بازدارد، از همین باب، ناپسند خواهد بود.
امام علی(ع) دنبال جنازهاى میرفت شنید مردى میخندد، فرمود: «گویا مردن در این جهان را براى غیر ما ثبت کردهاند، و انگار حق بر غیر ما واجب شده، و خیال میکنى مردگانى که میبینیم مسافرانى هستند که به زودى به جانب ما باز میگردند، آنان را در قبرهایشان مینهیم و ارثشان را میخوریم، گویى ما پس از آنها جاودان خواهیم بود، که پندِ پند دهندگان را از یاد بردیم، و به هر آفت و زیانی گرفتار شدیم».[1]
همچنین طبق روایتی از رسول خدا(ص)؛ خدای تعالی یکی از چیزهایی که مکروه و ناخوش شمرده، «میان قبرستان خندیدن» است.[2]
خوردن غذا اگر انسان را به یاد دنیا انداخته و او را از تفکر و تدبر در مرگ و معاد بازدارد، از همین باب، ناپسند خواهد بود.
[1]. شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق: صبحی صالح، حکمت 122، ص 490، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق؛ نهج البلاغة، ترجمه انصاریان، حسین، ص 782 – 783، تهران، پیام آزادى، چاپ دوم، 1386ش.
[2]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 3، ص 556، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق.
نظرات