لطفا صبرکنید
بازدید
8943
8943
آخرین بروزرسانی:
1393/02/31
کد سایت
fa45097
کد بایگانی
55402
نمایه
مقصود از تأثیر پذیرى انسان
طبقه بندی موضوعی
انسان شناسی|انسان شناسی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
مقصود از تأثیر پذیرى انسان چیست و شیوههاى تعدیل کننده تأثیر پذیرى انسان از نظر اسلام کداماند؟
پرسش
مقصود از تأثیر پذیرى انسان چیست و شیوههاى تعدیل کننده تأثیر پذیرى انسان از نظر اسلام کداماند؟
پاسخ اجمالی
انسان برترین موجود جهان آفرینش و برخوردار از نیروهای مختلف است. انسان با داشتن این نیروهای مختلف ممکن است تحت تأثیر عوامل بیرونی یا درونی واقع شود. به نظر میرسد علت تأثیر پذیری انسان، این باشد که حقیقت و روح انسان حالتی شبیه آینه دارد. به تعبیر اهل عرفان انسان جام جهان نما است که یک معنای آن این است که ویژگی نفس و جان انسان «دیگر نما» بودن است.[1] در هر صورت تأثیر پذیری خاصیت نفس انسانی است. به بیان برخی از حکیمان «نفس بس که لطیف است به هر چه رو آورد به صورت آن در مىآید».[2] این مطلب به اندازهای روشن و آشکار است که به صورت ضرب المثل در آمده است:
خواجه این نکته را مگر دانی
خوپذیر است نفس انسانی[3]
خوپذیر است نفس انسانی[3]
البته در عین حال باید توجه داشت خداوند نیرویی به نام عقل به انسان داده است که میتواند تمام دادههای از درون و بیرون را واکاوی و تحقیق کند و با معیار و ملاکهای محکم منطقی آنها را به چالش بکشاند و موارد صحیح را از نادرست بازشناسی کند؛ و امور حقیقی و واقعی را از امور غیر واقعی و غیر حقیقی شناسایی نماید؛ و بر اساس قدرت اراده و انتخابی که دارد در موارد مختلف تصمیم مناسب اتخاذ کند.
اما در مورد شیوههاى تعدیل کننده تأثیر پذیرى انسان از نظر اسلام، علاوه بر مطالب گفته شده میتوانید این پاسخها را مطالعه کنید: 525(راههای تقویت اراده) و 10604(تأثیر لقمه حرام و محیط در انسان)
اما در مورد شیوههاى تعدیل کننده تأثیر پذیرى انسان از نظر اسلام، علاوه بر مطالب گفته شده میتوانید این پاسخها را مطالعه کنید: 525(راههای تقویت اراده) و 10604(تأثیر لقمه حرام و محیط در انسان)
[1]. البته معنای دیگر آن است که همهی حقایق در آن نهفته است چنانکه حافظ میگوید:
سالها دل طلب جام جم از ما میکرد
وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد
گوهری کز صدف کون و مکان بیرون است
طلب از گمشدگان لب دریا میکرد.
سالها دل طلب جام جم از ما میکرد
وآنچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد
گوهری کز صدف کون و مکان بیرون است
طلب از گمشدگان لب دریا میکرد.
[2]. حسن زاده آملى، حسن، مجموعه مقالات، ص 125، قم، دفتر تبلیغات، چاپ پنجم، 1376ش.
[3]. شعر از حکیم سنایی.
نظرات