لطفا صبرکنید
بازدید
11249
11249
آخرین بروزرسانی:
1393/09/26
کد سایت
fa45568
کد بایگانی
56064
نمایه
دعای پیامبر(ص)؛ خدایا! مرا نمیران تا علی را ببینم
طبقه بندی موضوعی
حدیث|خصوصیات و مناقب
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
آیا در منابع اهل سنت از پیامبر(ص) نقل است که هنگام نبردی فرمود: «خدایا! مرا نمیران تا علی را ببینم»؟!
پرسش
آیا روایت زیر صحیح است؟
ام عطیه می‌گوید: دیدم پیامبر(ص) این دعا را زمزمه می‌کند: «اللهم لا تمتنی»؛ خدایا! مرا نمیران. بسیار تعجب کردم، این چه دعایی است که پیامبر می‌کند؟! اما نیمه دوم این دعا را که شنیدم، تعجبم بر طرف شد: «أللَّهُمَّ لَا تُمِتْنِی حَتَّى تُرِیَنِی عَلِیًّا» ام عطیه می‌گوید: ناگهان یادم افتاد که علی(ع) در مسافرت است، لذا پیامبر دعا می‌کند: خدایا! مرا نمیران تا علی را ببینم. لطفاً در صورت صحیح بودن، منبع آن‌را ذکر کنید.
پاسخ اجمالی
این روایت؛ در بسیاری از منابع معتبر روایی اهل سنت وجود دارد.[1]
برای نمونه؛ ترمذی (متوفای 279ق) با ذکر سلسله سند از ام عطیّه نقل کرده است که رسول خدا(ص) سپاهى را براى جنگ با دشمنان گسیل داشت که على(ع) نیز در جمع این سپاه بود. [ام عطیّه می‌گوید:] خودم از پیامبر شنیدم در حالی که دست‌هایش را به طرف آسمان بلند کرده بود، می‌گفت: «خدایا! مرا زنده بدار تا على را [برگردانى و] ببینم».[2]
این روایت را در کتب شیعیان نیز می‌توان یافت:
ابن حیون مغربی(متوفای 363ق) از جابر بن صبیح از ام عطیه چنین آورده است: پیامبر(ص)، امیر المؤمنین علی(ع) را به مأموریتی فرستاده بود و در حالی که دست‌هایش به سمت آسمان بود برای او این چنین دعا می‌کرد: «خدایا! مرا نمیران تا آن‌که بین من و علی جمع کنی».[3]
کراجکی (متوفای 449ق) با سند متصل از ام عطیه نقل می‌کند: پیامبر خدا(ص)؛ حضرت علی(ع) را به جنگی فرستاد. در دوران غیبت ایشان، دیدم که پیامبر دست بر آسمان برده و این‌گونه دعا می‌کند: «خدایا! مرا نمیران تا آن‌که علی را ببینم».[4]
بر این اساس، این روایت از مشترکات فضائل و مناقب امیر المؤمنین علی(ع) است.
برای نمونه؛ ترمذی (متوفای 279ق) با ذکر سلسله سند از ام عطیّه نقل کرده است که رسول خدا(ص) سپاهى را براى جنگ با دشمنان گسیل داشت که على(ع) نیز در جمع این سپاه بود. [ام عطیّه می‌گوید:] خودم از پیامبر شنیدم در حالی که دست‌هایش را به طرف آسمان بلند کرده بود، می‌گفت: «خدایا! مرا زنده بدار تا على را [برگردانى و] ببینم».[2]
این روایت را در کتب شیعیان نیز می‌توان یافت:
ابن حیون مغربی(متوفای 363ق) از جابر بن صبیح از ام عطیه چنین آورده است: پیامبر(ص)، امیر المؤمنین علی(ع) را به مأموریتی فرستاده بود و در حالی که دست‌هایش به سمت آسمان بود برای او این چنین دعا می‌کرد: «خدایا! مرا نمیران تا آن‌که بین من و علی جمع کنی».[3]
کراجکی (متوفای 449ق) با سند متصل از ام عطیه نقل می‌کند: پیامبر خدا(ص)؛ حضرت علی(ع) را به جنگی فرستاد. در دوران غیبت ایشان، دیدم که پیامبر دست بر آسمان برده و این‌گونه دعا می‌کند: «خدایا! مرا نمیران تا آن‌که علی را ببینم».[4]
بر این اساس، این روایت از مشترکات فضائل و مناقب امیر المؤمنین علی(ع) است.
[1]. شیبانی، أحمد بن محمد بن حنبل، فضائل الصحابة، ج 2، ص 609، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1403ق؛ طبرانی، سلیمان بن أحمد، المعجم الکبیر، ج 25، ص 68، قاهرة، مکتبة ابن تیمیة، چاپ دوم، 1415ق؛ ابن اثیر جزری، علی بن أبی الکرم، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، ج 4، ص 87، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1415ق.
[2]. ترمذی، محمد بن عیسی، سنن الترمذی، ج 5، ص643، ح 3737، مصر، شرکة مکتبة و مطبعة مصطفى البابی الحلبی، چاپ دوم، 1395ق.
[3]. ابن حیون مغربی، نعمان بن محمد، شرح الاخبار فی فضائل الأئمه الاطهار، ج 2، ص 302، دفتر نشر اسلامی، قم، 1409ق.
[4]. کراجکی، محمد بن علی، کنز الفوائد، ج 1، ص 296، قم، دار الذخائر، 1410ق.
نظرات
