مراجع عظام تقلید درباره‌ی ازدواج با زن شوهردار می‌گویند:

اگر مرد بداند که زن، شوهر دارد و ازدواج با او حرام است، در عین حال با او ازدواج(موقت یا دائم) نماید، عقد وی باطل بوده و باید از او جدا شود و بعداً (بعد از این‌که زن از شوهر اول طلاق گرفت) هم نمی‌تواند او را براى خود عقد کند، هر چند با زن همبستری نکرده باشد.[1]

ولی اگر نداند که آن زن شوهر دارد و با وی ازدواج نماید، هر چند عقدش باطل است، اما چنانچه با زن همبستری نداشته و دخول صورت نگرفته باشد، موجب حرمت ابدى نمی‌شود و بعد از طلاق یا فوت شوهر اول می‌‌تواند با آن زن ازدواج نماید.[2] ولی اگر دخول صورت گرفته باشد، نسبت به هم حرام ابدی می‌شوند.^[3]

گفتنی است؛ ازدواج با زنی که در عده(هر نوع عده‌ا‌ی) است نیز، حکم ازدواج با زن شوهردار را دارد.[4]

البته برخی از مراجع تقلید،[5] درباره‌ی ازدواج در عده‌ی طلاق بائن و عده‌ی ازدواج موقت می‌گویند، در صورت جهل و اجرای عقد توسط وکیل(هر چند همبستری صورت گرفته باشد)، ازدواج در عده، موجب حرمت ابدی، نشده و مرد و زن می‌توانند (پس از اتمام دوره‌ی عده) با انجام عقد مجدد، به زوجیت یکدیگر درآیند.[6]

[1]. آیت الله مکارم: (بنابر احتیاط واجب).

[2]. ر. ک: امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمد حسین، ج‌2، ص 471 - 472‌، مسئله 2402، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ هشتم، 1424ق.

[3]. آیات عظام: اراکی و سیستانی (بنابر احتیاط واجب).

[4]. ر. ک: امام خمینى، سید روح اللّٰه، تحریر الوسیله، مترجم، اسلامى، على، ج ‌3، ص 505، مسئله 8، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ بیست و یکم، 1425ق.

[5]. حضرات آیات: مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی.

[6]. برگرفته از نمایه: «ازدواج در عده نکاح موقت و طلاق بائن». 37039.