چندین روایت وجود دارد که رسول خدا(ص) در شب معراج فرشته‌ای را به شکل و شمایل امام علی(ع) مشاهده نمود که در این زمینه باید گفت که اصل وجود فرشته‌ای با شکل و شمایل امام علی(ع) و یا حتی حضور خود امام(ع) در بهشت، مطلبی نیست که مخالف عقل و یا نقل باشد، اما هر گزارش باید جداگانه مورد بررسی سندی و محتوایی قرار گیرد. به هر حال، در یکی از این گزارش‌ها می‌خوانیم:

رسول خدا(ص) فرمود: شبی که مرا به معراج بردند، در آسمان فرشته‌ای را دیدم که بر منبری از نور نشسته و فرشتگان گرد او جمع بودند. از جبرئیل سؤال کردم این فرشته کیست؟ به من گفت: به او نزدیک شو و سلامش کن. من نزدیکش شدم و سلامش کردم. در این هنگام مشاهده نمودم که او برادر و پسر عمویم علی بن ابی طالب(ع) است. به جبرئیل گفتم: یا جبرئیل! علی(ع) بر من سبقت جسته و در آسمان چهارم است؟! جبرییل(ع) چنین گفت: او علی(ع) نیست! لکن ملائکه به جهت محبت زیادی که به علی(ع) دارند از خداوند درخواست دیدار او را کردند و خداوند ملکی را به صورت علی(ع) خلق نمود که در هر شب و روز جمعه، هفتاد هزار فرشته او را زیارت نموده و  تسبیح و تقدیس می‌نمایند و ثواب آن را به دوستان او هدیه می‌نمایند.[1]

شاعران فارسی‌سرا، اشعاری برگرفته از محتوای گزارش‌هایی که در این زمینه وارد شده است سروده‌اند،‌ مانند این شعر:

علیِّ عالیِ اعلا، ولیِ والی والا                                       وصی سیدِ بطحا به حکمش جمله مـا فیها

قوام جسم را جوهر، زمانی روح را رهبر                                            کلام نیک پیغمبر، ولیّ ایزد دانا

حدیثی خاطرم آمد که می فرمود پیغمبر                                  به اصحابش شب معراج سرّ لیلة الاسرا

بطاق آسمان چهارمین دیدم من از رحمت                                   هزاران مسجدی اندر درون مسجد اقصی

به هر مسجد هزاران طاق، بر هر طاق                                     به هر محراب صد منبر به هر منبر علی پیدا...

صرف نظر از آن‌که جزئیات موجود در این سروده در روایات معتبر وجود داشته باشد یا خیر، اما بر خلاف آنچه مشهور شده است، دلیلی بر انتساب این شعر به ابن سینا وجود ندارد.

[1]. علامه حلی، حسن بن یوسف، کشف الیقین فی فضائل أمیر المؤمنین(ع)، محقق، مصحح، درگاهی، حسین، ص 233، تهران، وزارت ارشاد، چاپ اول، 1411ق؛ «دیدن فرشته‌ای شبیه به امام علی(ع) در معراج پیامبر»، 92241