لطفا صبرکنید
بازدید
20860
20860
آخرین بروزرسانی:
1394/04/01
کد سایت
fa58638
کد بایگانی
72036
نمایه
نگاه به صورت زیبا و تقویت نور چشم
طبقه بندی موضوعی
درایه الحدیث
گروه بندی اصطلاحات
سرفصلهای قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
آیا روایتی که نگاه به صورت زیبا را باعث تقویت چشم میداند، با حرمت نظر به نامحرم منافات ندارد؟
پرسش
امام کاظم(ع) فرمود: «سه چیز دیده را روشنی میبخشد: نگاه به سبزه، نگاه به آب جاری و نگاه به صورت زیبا»، در حالیکه نگاه با قصد لذت به صورت (محرم یا نامحرم یا مرد به مرد) حرام است. حال این حدیث چگونه توجیه میشود؟
پاسخ اجمالی
«ثلاثة یجلون البصر النظر إلى الخضرة و النظر إلى الماء الجاری و النظر إلى الوجه الحسن»؛[1] سه چیز دیده را روشنی میبخشد: نگاه به سبزه، نگاه به آب جاری و نگاه به صورت زیبا.
این متن روایتی است که در پرسش بدان اشاره شد.
آنچه در ارتباط با این روایت میتوان گفت آن است که:
اولاً: هر زیبارویی لزوماً نامحرم نیست و حتی لزوماً جوان نیست تا جاذبه جنسی داشته باشد.
ثانیاً: با توجه به دیگر روایات و جمعبندی تمام آنها، این روایت انصراف به مواردی دارد که نگاه در آنجا حلال بوده و از پلیدیهای نگاه حرام پاک است. همانگونه که مراد از آب جاری موجود در این روایت، آب تمیز و شفاف جاری است و نمیتوان با استناد به آن گفت که اگر آب متعفنی نیز جاری باشد، نگاه به آن، چشم را تقویت میکند!
ثالثاً: علاوه بر تمام آنچه گفته شد، نگاه به زنان زیبارو نیز اگر به قصدت لذت جنسی نباشد حرام نیست.
ر. ک: پاسخ «اشکال نداشتن نگاه به زنان زیبا بدون قصد شهوانی»، 47031.
این متن روایتی است که در پرسش بدان اشاره شد.
آنچه در ارتباط با این روایت میتوان گفت آن است که:
اولاً: هر زیبارویی لزوماً نامحرم نیست و حتی لزوماً جوان نیست تا جاذبه جنسی داشته باشد.
ثانیاً: با توجه به دیگر روایات و جمعبندی تمام آنها، این روایت انصراف به مواردی دارد که نگاه در آنجا حلال بوده و از پلیدیهای نگاه حرام پاک است. همانگونه که مراد از آب جاری موجود در این روایت، آب تمیز و شفاف جاری است و نمیتوان با استناد به آن گفت که اگر آب متعفنی نیز جاری باشد، نگاه به آن، چشم را تقویت میکند!
ثالثاً: علاوه بر تمام آنچه گفته شد، نگاه به زنان زیبارو نیز اگر به قصدت لذت جنسی نباشد حرام نیست.
ر. ک: پاسخ «اشکال نداشتن نگاه به زنان زیبا بدون قصد شهوانی»، 47031.
.[1] برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج 2، ص 622، قم، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1371ق.
نظرات