«عوارض» جمع «عارض» به معنای محمول است و منظور از آن مطلقِ چیزی است که قابل اطلاق یا حمل بر یک موضوع باشد. طبق این معنا، «عوارض وجود» به صورت مطلق، شامل تمامی محمولاتی است که بر «وجود» حمل می‌گردد؛ نظیر بساطت، وحدت و... . اما «احکام و عوارض وجود» دارای اصطلاحی خاص در علم فلسفه نیز می‌باشد که از آن به «امور عامه وجود» نیز تعبیر می‌شود. در خصوص معنای این اصطلاح که اخص از معنای پیش‌گفته است، اختلاف نظر وجود دارد. برخی، امور عامه یا همان عوارض وجود در علم فلسفه را شامل محمولاتی می‌دانند که بر اکثر موجودات قابل حمل باشند؛ نظیر «معلولیت» که در مورد بیشتر موجودات صادق است. برخی دیگر، مقصود از امور عامه را عوارضی برشمرده‌اند که مختص قسم خاصی از موجودات نباشد و برخی نیز مراد از آن‌را محمولاتی دانسته‌اند که به همراه مفهوم مقابل خویش، شامل تمامی موجودات شود؛ نظیر «کلیت» که به همراه «جزئیت» شامل تمامی موجودات می‌گردند و هر موجودی یا کلّی است، یا جزئی.[1]
 

---