لطفا صبرکنید
7678
- اشتراک گذاری
در مسئله جواز احتیاط به جهت خلافى بودن آن باید یا مجتهد باشد یا مقلّد.
بیشتر قریب به اتفاق از فقهای شیعه در عمل به احتیاط قایل به جواز هستند، ولی مکلّف باید به کیفیت احتیاط از روى اجتهاد یا تقلید آگاه باشد.[1]
[1] محدث قمی، شیخ عباس، الغایة القصوى فی ترجمة العروة الوثقى، ج1، ص 7، مسأله 2، منشورات صبح پیروزى، قم مقدسة، چاپ اوّل، 1423 هـ ق؛ محمد حسن بن باقر بن عبد الرحیم؛ مجمع الرسائل (المحشى لصاحب الجواهر)، ج 1، ص 7، ناشر مؤسسة صاحب الزمان (علیه السلام)، مشهد مقدس، چاپ اوّل، 1415 هـ ق؛ یزدی، سید محمد کاظم بن عبد العظیم الطباطبائی، سؤال و جواب (للسید الیزدی)، متن، ص 8 و 9، ناشر مرکز نشر العلوم الإسلامی، چاپ اوّل، طهران- إیران، 1415 هـ ق، العروة الوثقى (المحشى)، ج 1، ص 14،الناشر: مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین، تاریخ الطبع: 1419 ه ق، الطبعة: الأولى.