قرآن کریم یکی از نشانه‌های برپایی قیامت را تغییر و تبدیل کره زمین اعلام می‌کند:

«یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماوات...»؛[1] در آن‌روز که این زمین به زمین دیگر، و آسمان‌ها (به آسمان‌هاى دیگرى) مبدل می‌شود.

هم‌چنین در آیه دیگر می‌خوانیم که در آن‌روز هیچ پستی و بلندی در زمین دیده نخواهد شد:

«لا تَرى‏ فیها عِوَجاً وَ لا أَمْتا».[2]

بر اساس این آیات، هنگام برپایی قیامت، تمام کره زمین دچار حوادث و تغییر و دگرگونی خواهد شد؛[3] از این‌رو دلیلی بر استثنای مزارهای ائمه(ع) وجود ندارد.

گفتنی است که تقدس این اماکن وابسطه به زندگی دنیا است و هنگامی که زندگی جدیدی آغاز شود که هیچ ارتباطی با زندگی دنیا ندارد، آثار و مظاهر مقدسی که در دنیا وجود داشته نیز مورد نیاز نخواهد بود و تخریب آنها از طرف پروردگاری که خالق تمام خوبی‌ها است، توهین به شمار نخواهد آمد.

البته از آن‌سو، باقی ماندن این اماکن هم منعی ندارد، ممتنع و محال نیست، ممکن است به صورت استثنائی این اماکن باقی بمانند.

[1]. ابراهیم، 48.

[2]. طه، 107.

[3]. ر. ک: «مرگ همه‌ی موجودات قبل از قیامت»، 161.