لطفا صبرکنید
52002
- اشتراک گذاری
پرسش شما از دو بخش زیر تشکیل شده است:
1- آیا زن حائض می تواند برای یاد خدا، به حالت نماز بیایستد؟
2- آیا زن حائض می تواند در نماز جماعت اداره به شکل ظاهری شرکت کند؟ که به ترتیب به پاسخ آنها می پردازیم.
اول:
از آنجایی که انسان در دنیای خاکی و مادی پانهاده و با امور مادی بسیاری روبروست و در معرض جذب و سقوط قرار دارد از این رو شدیدا به یک ارتباط تنگاتنگ و نزدیک با عالم بالا و ماوراء طبیعی، نیاز دارد و نماز بهترین و بالاترین پاسخ به این نیاز است.
نماز، دیدار محبوب است و خلوت با او پایان هجر است و لحظه وصال. حضور در پیشگاه پادشاه مقتدر است که گاه زبان به حمد و ثناى او مىگشایى و زمانى اظهار عجز مىدارى. رخصت تشرف را قدر مىنهى و نیازهایت را بر زبان مىرانى. شکوه و جلال درگاهش را دیده، از حقارت خویش سر به آستانش مىنهى، زمان را غنیمت شمرده، ذکر جمال و جلالش مىکنى. چون بدون دعوت نرفتهاى و آداب حضور رعایت نمودهاى، نزدیکتر رفته و نجواى عاشقانه سرداده، از نیکان و بندگان صالح، خصوصاً، نام مبارک بنده مخصوص او را بر زبان جارى مىکنى و...، با اندوهِ پایان یافتن وقت ملاقات و با شوق دیدار بعدى، سلامش مىدهى و سرمست از دیدارش، در حالى که زبان به تکرار نام زیبایش حرکت مىدهى، با قلب و جان، با یاد او به حیات خویش ادامه مىدهى[1].
از این رو می بینیم در حالت های سخت و دشوار؛ مثل کسی که در حال غرق شدن است یا مورد هجوم دشمن قرار گرفته است هم نماز مکلف ساقط نمی شود و در فقه نمازهایی به عنوان نماز غرقی و نماز خوف و ... وارد شده است که در آن شرایط خاص خوانده می شود بنا بر این شایسته نیست که زن در حالت حیض این ارتباط را مطلقا قطع کند.
از این رو فقهاء فرمودند:
مستحبّ است زن حائض در وقت نماز، خود را از خون پاک نماید و پنبه و دستمال را عوض کند و وضو بگیرد و اگر نمىتواند وضو بگیرد تیمم نماید و در جاى نماز رو به قبله بنشیند و مشغول ذکر و دعا و صلوات شود.[2]
دوم:
اگر حضور در نماز جماعت اداره (به طور ظاهری) مستلزم اموری مثل ورود در مسجد و ... نباشد که بر زن حائض حرام و یا مکروه است[3] صرف شرکت در صف جماعت بدون این که نیت نماز جماعت بکند اشکالی ندارد.
[1] برگرفته شده از نمایه شماره 126 (سایت: 2394).
[2] تحریر الوسیلة، ج 1، ص 56، مسألة 16؛ توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص: 269مسأله 476 .
[3] چند چیز بر حائض حرام است: اول: عبادت هایى که مانند نماز باید با وضو یا غسل یا تیمّم به جا آورده شود ، ولى به جا آوردن عبادتهایى که وضو و غسل و تیمّم براى آنها لازم نیست، مانند نماز میّت، مانعى ندارد. دوم: تمام چیزهایى که بر جنب حرام است و در احکام جنابت گفته شد. سوم: جماع کردن در فرج، که هم براى مرد حرام است و هم براى زن ، اگر چه به مقدار ختنهگاه داخل شود و منى هم بیرون نیاید ، بلکه احتیاط واجب آن است که مقدار کمتر از ختنهگاه را هم داخل نکند و در دبر زن حائض، وطى کردن، کراهت شدیده دارد (توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص: 260، مسأله 450).
چند چیز بر حائض مکروه است:
اول:خواندن و همراه داشتن قرآن و رساندن جایى از بدن به حاشیه و ما بین خطهاى قرآن و نیز خضاب کردن به حنا و مانند آن براى حائض مکروه است (توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج1، ص: 269 و 270، مسأله 477؛ تحریر الوسیلة، ج 1، ص 56، مسألة 16).