از این مقام در آیه 125 سوره بقره نام برده شده است و گرچه برخی معتقدند که "مقام ابراهیم" شامل تمام منطقه حرم و تمام نقاطی است که حج در آن برگزار می‌شود، و برخی نیز "عرفات"، "مشعر الحرام" و "جمرات سه‌‏گانه در منی" را به عنوان "مقام ابراهیم" معرفی می‌کنند، اما با توجه به قرائن و شواهد،‌ مقام ابراهیمی که در قرآن به آن اشاره شده است،  همان نقطه‌‏اى در نزدیکى خانه کعبه است که سنگی که حضرت ابراهیم(ع)‌ بر آن پاگذاشته در آنجا نگهداری شده و حاجیان بعد از طواف، پشت سر آن نماز می‌گذارند.