مفسران قرآن کریم برای «فتح مبین» که در آیه ابتدایی سوره فتح بدان اشاره شده است، تفاسیر متعددی ارائه کرده و وقایعی چون «فتح مکه» و «صلح حدیبیه» را از مصادیق آن برشمرده‌اند. در تفسیری عرفانی از «فتح مبین» گفته شده: پس از طى كمالات روحى و قلبى، «فتح مبین» حاصل می‌شود که عبارت است از: ظهور به مقام ولايت و تجليات انوار اسماى الاهى، به نحوى كه در اثر شدت جلا و نورانيت، صفات "روح و قلب" را فانى نمايد، و كمال "سرّ" را كه از لطايف هفت‌گانه است، اثبات كند.