1627
عبدالله کوچکترین پسر عبدالمطلب بود. وی و ابوطالب از یک مادر به نام فاطمه دختر عمرو بن عائذ مخزومی بودند. عبدالله با کنیههای ابا قثم، ابا محمد و ابا احمد مشهور است. شغل عبدالله تجارت و بازرگانی بود و مشهور آن است كه ایشان در یکی از سفرهای تجاریاش، قبل از اینکه فرزند بزرگوارش حضرت محمد(ص) به دنیا بيايد، در شهر مدینه از دنيا رفت و او را در همانجا دفن كردند.
نقل ديگر اما میگوید؛ حضرت محمد(ص) متولد شده بود و دو ماه يا بيشتر از عمر شريف آنحضرت گذشته بود كه پدرش عبدالله از دنيا رفت.
ماجراى وفات عبدالله را نيز اينگونه نوشتهاند كه؛ ایشان به منظور تجارت، همراه كاروان قريش رهسپار شام شد. او هنگام بازگشت از شام بیمار شد و به دلیل پيوند خويشاوندى كه با قوم «بنیعدى بن نجار» داشت، در میان آن قبیله توقف كرد، ولى بيمارى او طولانى شد و پس از يک ماه از دنيا رفت. وقتی كاروان قريش به مكه رسید و عبدالمطلب از حال فرزندش جويا شده و با خبر شد كه عبد الله در مدینه گرفتار بیماری شده است، بزرگترين فرزند خود؛ يعنی حارث را نزد او به مدينه فرستاد. اما حارث زمانی به مدينه رسیده بود که برادر کوچکش عبدالله از دنيا رفته بود. پدر گرامی پیامبر(ص) را در مکانی به نام «دار النابغة» دفن کردند.