در چندین آیه از قرآن مجید از همسران بهشتی تعبیر به «حورعین» شده است. در لغت، «حور» جمع «حوراء» به معنای زنی است که سفیدی چشمش بسیار سفید و سیاهی آن نیز بسیار سیاه باشد. و یا به معنای زنی است که دارای چشمان سیاهی مانند چشم آهو باشد، و «عین» جمع کلمه‌ی «عیناء» به معنای درشت چشم است. قرآن، حور عین را به مرواریدهایی در بهشت توصیف می‌کند. ظاهراً حور عین، موجوداتی غیر از زنان دنیایی هستند که به بهشت می‌روند.