بر اساس مباحث فلسفی، ماهیت تابع وجود است؛[1] زیرا ماهیت حد وجود است، به همین دلیل فقط وجودات محدود ماهیت دارند.[2] البته در مباحث عرفانی، ماهیت مقدم بر وجود است که از آن تعبیر به اعیان ثابته می‌کنند.[3]

علاوه بر این‌که با تغییر عبارت از ماهیت‌بخشی به وجودبخشی مشکل حل نمی‌شود؛ اما پاسخ این شبهه که چرا به عنوان نمونه در یک عذاب الهی، بی‌گناهان نیز مجازات می‌شوند، در دیگر پاسخ‌های این پایگاه بدان پرداخته شده است.[4]

[1]. ر. ک: «عرضی بودن وجود برای ماهیت»، 95003.

[2]. ر. ک: «دلایل ماهیت نداشتن خداوند »، 85641.

[3]. ر. ک: ««ثابتات ازلیه» و «اعیان ثابته»»، 102772؛ «سرادق، کرسی، عرش و اعیان ثابته»، 50759.

[4]. ر. ک: «بلایای طبیعی(سیل، زلزله، طوفان و...) و عذاب الاهی»، 288.