این روایت: « النِّکَاحُ سُنَّتِی فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِی فَلَیْسَ مِنِّی‏ » از سخنان پیامبر اکرم (ص) است.[i] معنای آن این است: ازدواج، سنّت  من است. هر کس از سنّت من رویگردان شود از من نیست.

و معنای سنت در متون اسلامی بدین معنا است:

سنّت در لغت به روش در پیش گرفته شده و عادت شده در زندگى اطلاق مى‏گردد، چنان که پیامبر اکرم (ص) مى‏فرماید:

« مَنْ سَنَّ سُنَّةً حَسَنَةً کَانَ لَهُ أَجْرُهَا وَ أَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ سَنَّ سُنَّةً سَیِّئَةً کَانَ عَلَیْهِ‏ وِزْرُهَا وَ وِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَة » (کسى که طریقه خوبى را پایه گذاری نماید، اجر و ثواب هر کس که تا روز قیامت به آن عمل کند را دارا است و کسى روش نکوهیده ای را اختراع نماید، گناه آن و هر کس که عمل به آن تا روز قیامت  کند بر عهده او است.)

سنّت در اصطلاح علم حدیث، گفتار، عملکرد یا تقریر (تأییداتى) است که به قصد تشریع براى امّت از پیامبر اکرم (ص) صادر شده است. با قید «به قصد تشریع»، امور دنیوى و عادى و فطرى‏اى که ارتباطى به امور دینى و وحى ندارد از تعریف خارج مى‏شود. زیرا چنین امورى به طبیعتا از شخص صادر مى‏گردند و طبع افراد متفاوت است و نمى‏توان همه امّت اسلامى را به امورى که عادى و آفرینشى هستند مقید کرد.

شیعیان در تعریف سنّت به جاى پیامبر اکرم (ص) لفظ «معصوم» را مى‏گذارند سنت به معناى عام کلمه در نزد محدّثان شامل واجب و مستحبّ مى‏شود، ولى در اصطلاح فقیهان تنها به امور مستحب اطلاق مى‏گردد.[ii]

نمایه های مرتبط:

ترک ازدواج، سؤال 2478

فلسفه ازدواج در اسلام، سؤال 1300