برای دریافت قسمت اول سؤال یعنی دلایل برآورده نشدن خواسته ها در ادعاها به سؤال شماره 721 (سایت: 764)  مراجعه کنید. اما نسبت به ارتداد باید گفت: مرتد کسى است که از اسلام خارج شده، و کفر را اختیار نماید.[1] خروج از اسلام با انکار اصل دین، یا یکى از اصول دین (توحید، نبوت و معاد) حاصل مى‏شود، و نیز اگر یکى از ضروریات دین را - که براى همه‏ى مسلمانان روشن و واضح است - به گونه‏اى که - ملازم با انکار رسالت باشد، و انسان به این ملازمه توجه داشته باشد، باز ارتداد حاصل مى‏شود.[2]؛ [3]  و اگر شخصی به جهت عدم استجابت ادعیه اش اقدام به گفتارهای وهن آمیز نموده باشد، در صورتی که قصد جدی به مفاهیم و ملازمات آن نداشته و فقط از روی احساس چنین حرفی را زده باشد، هر چند معصیت کرده و باید از گناه خویش توبه نماید،  لکن مرتد نگشته و شرایط ارتداد را دارا نمی باشد. علاوه این که احکام خاص ارتداد با ابراز و دو بار اقرار صریح و یا به گواهی دو مرد عادل که اقرار صریح از او شنیده باشند ثابت می گردد.[4]

بنابراین طبق سؤال فوق شخص مورد نظر مرتد نگشته، اما مرتکب معصیت گردیده، چرا که نسبت دادن صفات زشت و دشنام به خدا و ائمه (ع) گناه بزرگی قلمداد می گردد و با توبه واقعی، امید به بخشش آن می باشد و نیز اگر کسی به عنوان شوخی هم مرتکب چنین عمل زشتی گردد گناه و معصیت کرده و باید توبه نماید.