لطفا صبرکنید
بازدید
22156
22156
آخرین بروزرسانی:
1393/11/05
کد سایت
fa51457
کد بایگانی
63291
نمایه
استفاده از مواد غذایی فاسد شدنی که مالک آن مجهول است
طبقه بندی موضوعی
اموال گمشده و یا بدون صاحب
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
گاه مواد غذایی فاسدشدنی را مییابیم که گمشده و صاحب آن مشخص نیست. آیا میتوانیم برای جلوگیری از اسراف، از آنها استفاده کنیم؟
پرسش
با سلام، حکم استفاده از مواد غذایی فاسد شدنی، که مالک آن نیستیم چیست؟ اینجانب به دلیل نوع شغلم با اینگونه مواد غذایی زیاد سر کار دارم اگر به دلایلی از جمله کثرت موارد و یا فراموشی نتوانم رد مظالم بدهم نباید از آن استفاده کنم تا فاسد شود و آن را دور بیاندازم؟ یا اینکه اصلاً به این موضوع اهمیتی ندهم و از آن مواد استفاده کنم؟
پاسخ اجمالی
اگر صاحب آن مواد را نمیشناسید، میتوانید خودش یا پولش را به فقیر متدین صدقه دهید. یا اینکه با تعیین قیمت، از آن استفاده کرده و پس از پیدا شدن صاحبش، مبلغ آن را به او پرداخت نمایید. پس چنانچه تا یک سال، در جستجوی صاحبش گشته و اعلام عمومی کردید و مالکش پیدا نشد، چیزی بر عهده شما نخواهد بود.
همچنین اگر از ابتدا یقین داشته باشید که صاحبش دیگر به دنبال این غذای گمشده نخواهد آمد، استفاده از آن اشکالی ندارد.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):
اگر لقطه (چیزی که پیدا شده) از چیزهایى باشد که یک سال نمىماند، مانند پختنى، گوشت و میوهها و سبزیجات، جایز است که آن را با قیمتگذارى براى خود بردارد و بخورد و در آن تصرف نماید، یا به دیگرى بفروشد و ثمن آن را براى مالکش حفظ نماید، و احتیاط واجب آن است که تا آخر وقتى که خوف خراب شدن مىرود نگهدارد، بلکه وجوب آن خالى از قوت نیست. و در هر صورت، تعریف آن ساقط نمىشود، پس خصوصیات و صفات آن را قبل از آنکه آن را بخورد یا بفروشد حفظ مىکند سپس یک سال تعریف مىکند، پس اگر صاحبش آمد و او هم آن را فروخته بود ثمنش را به مالک مىدهد و اگر آن را خورده بود قیمت آن را غرامت مى دهد و اگر نیامد چیزى بر او نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر صاحب آن مجهول باشد میتوانید خودش را یا پولش را به فقیر متدین صدقه بدهید.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
استفاده از آنها در صورتی که یقین به اعراض صاحب آن دارید و یا دور ریخته میشود و موجب اسراف میگردد اشکالی ندارد.
همچنین اگر از ابتدا یقین داشته باشید که صاحبش دیگر به دنبال این غذای گمشده نخواهد آمد، استفاده از آن اشکالی ندارد.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنهای (مد ظله العالی):
اگر لقطه (چیزی که پیدا شده) از چیزهایى باشد که یک سال نمىماند، مانند پختنى، گوشت و میوهها و سبزیجات، جایز است که آن را با قیمتگذارى براى خود بردارد و بخورد و در آن تصرف نماید، یا به دیگرى بفروشد و ثمن آن را براى مالکش حفظ نماید، و احتیاط واجب آن است که تا آخر وقتى که خوف خراب شدن مىرود نگهدارد، بلکه وجوب آن خالى از قوت نیست. و در هر صورت، تعریف آن ساقط نمىشود، پس خصوصیات و صفات آن را قبل از آنکه آن را بخورد یا بفروشد حفظ مىکند سپس یک سال تعریف مىکند، پس اگر صاحبش آمد و او هم آن را فروخته بود ثمنش را به مالک مىدهد و اگر آن را خورده بود قیمت آن را غرامت مى دهد و اگر نیامد چیزى بر او نیست.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر صاحب آن مجهول باشد میتوانید خودش را یا پولش را به فقیر متدین صدقه بدهید.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
استفاده از آنها در صورتی که یقین به اعراض صاحب آن دارید و یا دور ریخته میشود و موجب اسراف میگردد اشکالی ندارد.
[1]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنهای، سیستانی، مکارم شیرازی و صافی گلپایگانی (مدظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست.
نظرات