امر ازدواج که نقطه عطف زندگی فرزندان است باید با رعایت مصلحت و علاقه طرفین انجام شود و اجبار فرزند بالغ به ازدواج با فردی خاص و تهدید مالی و روانی او نتیجه‌ای جز تیره شدن روابط پدر و فرزند و طلاق در آینده ندارد؛ بر این اساس، پدر چنین حقی ندارد که فرزند بالغش را مجبور به ازدواج با فرد مورد نظر خود نماید و بر فرزند هم واجب نیست که در این زمینه از خواسته پدر پیروی کند، با این‌حال نباید به گونه‌ای با پدرش رفتار کند که موجب آزار وی شود.
ضمائم:
پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[1]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
اگر فرزند صغیر نباشد پدر چنین حقی ندارد، ولی فرزند باید مراعات حق پدر را کند و کاری که موجب اذیت ایشان می‌شود انجام ندهد.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
حق ندارد و این کار گناه است.
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):
پسری که بالغ و رشید است، اختیار انتخاب همسر را دارد و پدر نمی‌تواند بدون رضایت او کسی را به ازدواج وی درآورد. البته رعایت ادب و احترام والدین در هرحال لازم است.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
امر ازدواج که نقطه عطف زندگی فرزندان است باید با رعایت مصلحت و علاقه طرفین انجام شود و اجبار فرزند به ازدواج با فرد خاص و تهدید مالی و روحی او ثمری جز تیره شدن روابط پدر و فرزند و طلاق در آینده نزدیک ندارد. پدری که خواهان مصلحت فرزند است باید با راهنمایی و استفاده از مشاورین دلسوز او را راهنمایی کند.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
پدر در مسائل ازدواج نباید فرزندش را اجبار کند.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
اگر الزام اکراه محسوب شود اشکال دارد، ولی فرزند نیز سزاوار است اسباب ایذاء والدین را فراهم نکند.

---