خواننده قرآن و نیز صدای خوش، هر دو مخلوق خدا هستند و قرآن که کلام خدا است نورانیتی ذاتی دارد و به هر طریقی که نگاشته و یا خوانده شود، از نورانیت ذاتی آن کاسته نخواهد شد، حتی اگر این نگارش و تلاوت با استفاده از ابزارهای مصنوعی ساخته شده توسط کافران باشد. اما پر واضح است که اگر این کلام نورانی از حنجره‌ای نورانی نیز تلاوت شود، بر نورانیتش افزوده خواهد شد:

چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن

به رُخَت نظاره کردن، سخن خدا شنیدن![1]

البته، اگر احتمال وجود داشته باشد که با گوش دادن به صدای زیبای انسانی که دارای عقاید فاسد است، نوعی گرایش و رغبت به او ایجاد شود، بهتر است سراغ قرائتی رفت که چنین احتمالی در آن وجود ندارد.

[1]. «فلسفه تعبیر قرآن کریم به نور»، 29450؛ «ثواب قرائت سوره های قرآن»872؛ «آداب تلاوت قرآن‏»، 1565.