واژه «لواط» از ماده «لوط» به معنی «لصوق» (اتصال و چسبیدن) می‌باشد،[1] و در اصطلاح فقهی، تحقّق آن، با داخل کردن تمام حشفه (سر آلت) مرد در دُبر (عقب) مرد دیگر صورت می‌گیرد،[2] ولی حکم حرمت ازدواج با خواهر لواط دهنده دایر مدار دخول تمام حشفه نیست، بلکه با دخول قسمتی از حشفه، حرمت ثابت می شود. پس اگر گمان، یا شک کند که مقداری از حشفه (سر آلت) داخل شده یا نه، در این صورت خواهر مفعول بر او حرام نمى‏شود. بله تحقق لواط بمعنای دخول کل حشفه موضوع احکام دیگری مثل حد است که با دخول تمام حشفه قتل ثابت می شود و با دخول بعض آن صد ضربه شلاق و حرمت ازدواج با مادر و خواهر لواط دهنده که در جای خود از آن بحث شده است.

[1]. ابو الحسین، احمد بن فارس بن زکریا، معجم مقائیس اللغة ج ‌5، ص 221، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامى، قم، چاپ اول، 1404 ه‍ ق؛ مصطفوى، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ‌10، ص 256، مرکز الکتاب للترجمة و النشر، تهران، چاپ اول، 1402 ه‍ ق.

[2] این تعریف طبق نظر برخی از فقها است، اما برخی دیگر دخول مقداری از حشفه را نیز  مصداق تحقق لواط می دانند، الحدود (تفصیل الشریعة فی شرح تحریر الوسیلة)،(للفاضل)، ص 285، مرکز فقه الأئمة الأطهار علیهم السلام‏، تاریخ الطبع 1422 ه ق‏،الطبعة: الأولى‏،مکان الطبع: قم المقدسة.