جستجوی پیشرفته
بازدید
84634
آخرین بروزرسانی: 1399/11/07
خلاصه پرسش
با توجه به برخی روایات، آیا بعد از کشتن مارمولک باید غسل کرد؟
پرسش
آیا روایتی درباره‌ی لزوم غسل بعد از کشتن مارمولک وجود دارد که برخی از علما با توجه به آن، حکم به استحباب غسل بعد از کشتن آن داده‌اند؟
پاسخ اجمالی

ابتدا باید گفت آنچه در این زمینه در روایات وجود دارد، در مورد حیوانی به نام «وزغ» است که برخی آن‌را به مارمولک و یا برخی از انواع آن ترجمه کرده‌اند.

«وزغ» نوعی حیوان خزنده است که به آن «چلپاسه» می‌گویند. این حیوان در بیابان‌ها و آبادی‌ها زیست می‌کند. مارمالی(مارمولک) نوعی خزنده است که در صحرا است و پیکر بزرگی دارد که به آن آفتاب‌پرست می‌گویند، و نوعی از آن که پیکر کوچکی دارد به آن انگشت عروسان می‌‌گویند. بعضی سوسمار را نیز از افراد وزغ می‌دانند.[1]

به هر حال، در روایتی وارد شده است که بعد از کشتن وزغ باید غسل نمود:

عبداللَّه بن طلحه می‌گوید: از امام صادق‌(ع) از وزغ پرسیدم. امام(ع) فرمود: پلید است، و همه انواع آن مسخ شده است و وقتی آن‌را کشتید، غسل کنید.‏[2]

هر چند این روایت در کتاب معتبری نقل شده، اما سند و راویان حدیث از اعتبار رجالی برخوردار نیست و مجلسی در مرآة العقول، آن‌را روایتی مجهول ارزیابی می‌کند؛[3] یعنی راویانش شناخته شده نیست؛ لذا استحباب چنین غسلی مورد اتفاق فقها نیست.

البته برخی فقها[4] از جمله شیخ صدوق استحباب چنین غسلی را نقل کرده و دلیلش را آن دانسته ‌که کشنده وزغ از گناه پاک می‌شود، پس مستحب است غسلی مانند غسل توبه نماید.[5]

اما محقق در کتاب معتبر این استدلال را نپذیرفته است. [6]

همچنین گفته شده است که وزغ در هنگام آتش زدن حضرت ابراهیم(ع) توسط نمرودیان بر آتش می‌دمید و به این علت منفور شده است.[7]

گزارش اخیر نیز از زمره روایات صحیح و یا ثقه به شمار نمی‌آید؛ از این‌رو نباید به این موضوع به عنوان آموزه‌ای دینی و غیر قابل انکار نگریست، ولی به هر حال، غسل نشانی از پاکیزگی است و در هر زمان و مکانی ارزش‌مند است.

 


[1]. ر. ک: اصفهانی، مجلسی اول، محمد تقی، لوامع صاحبقرانی، ج 1، ص 562، قم، مؤسسه اسماعیلیان، چاپ دوم، 1414ق.

[2]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 8، ص 232، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

[3]. مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول ص، محقق، مصحح، رسولی، سید هاشم، ‌ج 26، ص 169، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1404ق.

[4]. فیاض کابلی، محمد اسحاق، رساله توضیح المسائل، ص 98، انتشارات مجلسی، قم، اول، 1426 ه‍ ق.

[5]. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 78، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، 1413ق؛ لوامع صاحبقرانی، ج 1، ص 563.

[6]. مرآة العقول، ‌ج 26، ص 170.

[7]. «حیوانی که بر آتش نمرود آب می‌ریخت»، 70686.

نظرات
تعداد نظر 0
لطفا مقدار را وارد نمایید
مثال : Yourname@YourDomane.ext
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید
لطفا مقدار را وارد نمایید

طبقه بندی موضوعی

پرسش های اتفاقی

پربازدیدترین ها