لطفا صبرکنید
43301
- اشتراک گذاری
برای روشن شدن مطلب تذکر چند نکته ضروری به نظر می رسد:
الف. زمان و مکان در اثبات و نفی احکام، ارتباط مستقیم دارند و این طور نیست که اگر حکمی در زمان، مکان و شرایط ویژه ای برای موضوعی ثابت شد، حتماً همان حکم در زمان، مکان و شرایط دیگری نیز برای آن موضوع ثابت شود.
ب. اگر چه آخرت چهره باطنی همین دنیا است اما بین ظاهر و باطن فرق است و هر یک دارای احکام مجزایی هستند، این طور نیست که اگر چیزی در دنیا ثابت بود در آخرت نیز ثابت خواهد بود و یا اگر چیزی در دنیا وجود نداشت در آخرت نیز نخواهد بود.
ب. شراب دنیایی با شراب آخرت گرچه در نام مشترک اند، امّا این اشتراک تنها لفظی است، اما در ماهیت و حقیقت 180 درجه با هم تفاوت دارند.
ج. حرام عبارت است از چیزی که شارع مقدس آن را نهی کرده باشد و حلال عبارت است از چیزی که در مورد آن منعی از جانب شارع نرسیده باشد.
د. خداوند ارتباط زن و مرد را به طور مطلق منع نکرده، بلکه ارتباطی که خارج از محدوده شرع باشد را منع و حرام نموده است.
بنابراین با توجه به این نکات به نظر می رسد، مقایسه مسائل و احکام دنیا با عالم آخرت چندان درست نباشد.
جواب این پرسش ضمن تذکر چند نکته روشن خواهد شد:
1. زمان و مکان در اثبات و نفی احکام، ارتباط مستقیم دارند و این طور نیست که اگر حکمی در زمان، مکان و شرایط ویژه ای برای موضوعی ثابت شد، حتماً همان حکم در زمان، مکان و شرایط دیگری نیز برای آن موضوع ثابت شود؛ به عنوان نمونه اگر حکم کردیم مسافر باید روزه اش را بخورد [1] معنایش این نیست که در وطن نیز باید بخورد.
2. اگر چه آخرت چهره باطنی همین دنیا است اما بین ظاهر و باطن فرق است و هر یک دارای احکام مجزایی هستند، این طور نیست که اگر چیزی در دنیا ثابت بود در آخرت نیز ثابت خواهد بود و یا اگر چیزی در دنیا وجود نداشت در آخرت نیز نخواهد بود.
3. شراب دنیایی با شراب آخرت گرچه در نام مشترک هستند، امّا این تنها اشتراک لفظی است که ماهیتاً 180 درجه با هم تفاوت دارند؛ زیرا شراب دنیایی رجس و پلید است [2] ، اما شراب بهشتی در دنیای واپسین پاک و طهور و از نعمت های الاهی به بندگان شایسته اش است [3] ، از این رو است که می بینیم پیامبر (ص) علی (ع) می فرماید: یا على! کسى که شراب را براى غیر خدا ترک کند خداوند از شراب بهشتى که مهرشده به مُشک است به او می نوشاند، پس على (ع) عرض کرد حتی اگر این ترک براى غیر خدا باشد؟ حضرت فرمود: آرى به خدا سوگند، کسى که براى حفظ سلامتى خود شراب را ترک کند خداوند از او قدردانى نموده و جزاى خیر به او می دهد. [4]
در این رابطه به نمایه «ضرر نوشیدن یک قطره از شراب شماره 6017 (سایت: 6184) » و «شراب طهور شماره شماره 82 (سایت: 1875) » که در همین سایت موجود است مراجعه نمایید.
4. حرام عبارت است از چیزی که شارع مقدس از آن نهی کرده باشد و حلال عبارت است از چیزی که در مورد آن نهیی از جانب شارع نرسیده باشد [5] و خداوند ارتباط زن و مرد را به طور مطلق منع ننموده، بلکه خارج از محدوده شرع را منع و حرام نموده است [6] ، پس اگر در بهشت نیز در موردی ارتباط رن و مرد را خداوند اجازه داد این یعنی جواز و مشروع بودن این عمل، پس حرام نمی باشد.
بنابراین با توجه به این نکات به نظر می رسد، مقایسه مسائل و احکام دنیا با عالم آخرت چندان درست نباشد.
در این رابطه به نمایه «عدم وجود احکام فقهی در بهشت شماره 788 (سایت: 847) » که در همین سایت موجود است مراجعه نمایید.
[1] با شرایطی که بیان شد.
[2] مائده، 90، اى کسانى که ایمان آوردهاید، جز این نیست که شراب و قمار و بتها، یا سنگهایى که براى قربانى نصب شده و چوبههاى قرعه، پلید و از عملیات شیطان است. پس دورى کنید از آنها، شاید که رستگار شوید.
[3] انسان، 21، بر اندام بهشتیان لباس هایى است از حریر نازک سبز رنگ و از دیباى ضخیم، و با دستبندهایى از نقره تزیین شدهاند، و پروردگارشان شراب طهور به آنها مىنوشاند.
[4] آشتیانى، میرزا احمد، و شاگردان، طرائف الحکم یا اندرزهاى ممتاز، ج 2، ص 189، ناشر: کتابخانه صدوق، تهران، چاپ سوم، 1362 ش.
[5] منظور نهی تحریمی است.
[6] مؤمنون، 5 و 6، و (مؤمنان) همان ها هستند که عورت خود را از حرام و نامحرم حفظ مىکنند، مگر از همسران و یا کنیزان خود که در مباشرت با این زنان ملامتى ندارند.
: إذا کان الشراب و ارتباط المرأة بالرجل ممنوعا شرعاً، إذن لماذا نتکلّم عن الحور و الشراب فی الجنة؟
