لطفا صبرکنید
بازدید
28951
28951
آخرین بروزرسانی:
1397/08/28
کد سایت
fa92834
کد بایگانی
109540
نمایه
گریه بر کودکی که از دنیا رفته
طبقه بندی موضوعی
خنده و گریه
گروه بندی اصطلاحات
سرفصلهای قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
آیا گریه بر کودکی که از دنیا رفته است، سبب معذّب شدن کودک در آن دنیا میشود؟
پرسش
آیا این درست است که میگویند گریه بر کودکی که از دنیا رفته، سبب عذاب شدن کودک در آن دنیا میشود؟
پاسخ اجمالی
براساس آنچه در روایات آمده، گریه بر فرزندی که از دنیا رفته، اشکال ندارد؛ چرا که گریه بر مرده خردسال، یا بزرگسال یک امر عاطفی است، و گریزی از آن نیست. در همین رابطه روایات فراوانی وجود دارد، به عنوان نمونه:
1. پیامبر(ص) بعد از فوت فرزندش ابراهیم[1] گریه زیادی میکردند، به گونهای که خود آنحضرت(ص) فرمودند: قلب من بىصبرى میکند و چشم گریه میکند؛ اما با اینحال چیزی نمیگویم که خدا از آن ناراحت شود.[2]
2. هنگامى که طاهر فرزند دیگر پیامبر از دنیا رفت، چشم پیامبر(ص) بر اثر گریه پر از اشک شد. پرسیدند: یا رسول اللَّه چرا گریه مىکنید؟ در جواب فرمود: چشم مىگرید، و اشک جارى مىشود، دل محزون مىشود، ولى معصیت خدا را نمىکنم.[3]
3. یکى از دخترهاى پیامبر(ص) (غیر از حضرت فاطمه) خدمت آنحضرت آمد گفت: دخترم مریض است. حضرت آن دختر کوچک بیمار که صدای نفس آن دختر به سختی از سینهاش بیرون مىآمد را به همراه خود در میان اصحاب برد. حضرت به حال آن دختر اشک ریخت... .[4]
4. هنگامی که ابراهیم فرزند رسول خدا(ص) از دنیا رفته بود، و آنحضرت(ص) گریان بود. مردی با کنایه به حضرتشان گفت: برای این کودک خردسال گریه میکنی! من دوازده پسرم را با دستهای خودم در زمان جاهلیت دفن کردم که همه از فرزند شما جوانتر بودند(و بیقراری هم نکردم!). آنحضرت(ص) فرمود: گیرم اگر رحمت و دلسوزی از قلب تو رخت بربسته، تقصیر من چیست؟![5]
5. اول کسى که بر فرزند خود گریه کرد، حضرت آدم(ع) بود.[6]
بنابر این، آنچه را که در پرسش مطرح شده بر خلاف تعالیم دینی بوده؛ لذا مبنای دینی و روایی ندارد، و در منابع معتبر هم مطلبی در این رابطه یافت نمیشود.
1. پیامبر(ص) بعد از فوت فرزندش ابراهیم[1] گریه زیادی میکردند، به گونهای که خود آنحضرت(ص) فرمودند: قلب من بىصبرى میکند و چشم گریه میکند؛ اما با اینحال چیزی نمیگویم که خدا از آن ناراحت شود.[2]
2. هنگامى که طاهر فرزند دیگر پیامبر از دنیا رفت، چشم پیامبر(ص) بر اثر گریه پر از اشک شد. پرسیدند: یا رسول اللَّه چرا گریه مىکنید؟ در جواب فرمود: چشم مىگرید، و اشک جارى مىشود، دل محزون مىشود، ولى معصیت خدا را نمىکنم.[3]
3. یکى از دخترهاى پیامبر(ص) (غیر از حضرت فاطمه) خدمت آنحضرت آمد گفت: دخترم مریض است. حضرت آن دختر کوچک بیمار که صدای نفس آن دختر به سختی از سینهاش بیرون مىآمد را به همراه خود در میان اصحاب برد. حضرت به حال آن دختر اشک ریخت... .[4]
4. هنگامی که ابراهیم فرزند رسول خدا(ص) از دنیا رفته بود، و آنحضرت(ص) گریان بود. مردی با کنایه به حضرتشان گفت: برای این کودک خردسال گریه میکنی! من دوازده پسرم را با دستهای خودم در زمان جاهلیت دفن کردم که همه از فرزند شما جوانتر بودند(و بیقراری هم نکردم!). آنحضرت(ص) فرمود: گیرم اگر رحمت و دلسوزی از قلب تو رخت بربسته، تقصیر من چیست؟![5]
5. اول کسى که بر فرزند خود گریه کرد، حضرت آدم(ع) بود.[6]
بنابر این، آنچه را که در پرسش مطرح شده بر خلاف تعالیم دینی بوده؛ لذا مبنای دینی و روایی ندارد، و در منابع معتبر هم مطلبی در این رابطه یافت نمیشود.
نظرات