دوباره به ایام ولادت بزرگ بانوی نور و یاس و عطرسیب نزدیک شدیم و زمزمه های روز مادر اطرافمون رو پر کرد و آدمهای دغدغه مندی که به دنبال یک تشکر بسیار کوچک از زحمات بسیار بزرگ آدمی که نمی تونیم با هیچ کسی مقایسه اش کنیم یعنی «مادر» رو، به فکر و تکاپو انداخت که امسال برای قدردانی چکار کنیم بهتره؟ راستی شما به فکر بودی؟ می دونی توی چهار حرف کلمه مادر یه دنیا دلدادگی و زحمت و صبر و گذشت و استقامت و .... بقیه اش رو خودت بگو، نهفه است که اگه من بخوام به سلیقه خودم چیزی بگم، می گم میم مادر، محبت و مهربانی و مروت و مسئولتیه، «الف» مادر، ایثار و احسان و اخلاص، «دال مادر» دلدادگی و «راء مادر» رفاقت به قول بعضی «رفیق بی‌کلک ،مادر».

ببینم رفیق تا حالا چند بار دست این فرشته مهربونیرو بوسیدی ؟تا حالا چند بار به خاطر یه خرمن گل عاطفه که نصیبت کرده یه سبد گل تشکر به پاش ریختی؟ البته بهشت زیر پای مادر، بارون گل من تو هم ذره ای از گلهای زیر پاش نیست اما اگر دلش بدست بیاد، خیلی چیزا بدست میاری ،آره عزیز، مادر یه دونه است تو زندگی همه آدمها، اونائی که زرنگن هواشو دارن که خدا هواشونو داشته باشه. تو هم زرنگ باش.

«یا علی»