«عزیر» از نسل هارون پیامبر(ع) و یکی از پیامبران بنی اسرائیل است. در قرآن کریم یک مرتبه به نام عزیر(ع) تصریح شده است.

«عزير» در لغت عرب مترادف با «عزرا» در لغت يهود است که هنگام ورود به این زبان، «عزرا» تبديل به «عزير» شد.

گفته می‌شود که در واقعه‌ی بخت‏‌نصر(پادشاه بابل)، وضع يهود به كلى درهم ريخته شد و شهرهاى آنان به دست سربازان بخت‌نصر افتاد؛ معبدشان ويران و كتابشان(تورات) سوزانده شد؛ مردانشان کشته شده  و زنان و كودكانشان اسير و به بابل انتقال يافتند و نزدیک به صد سال در آن‌جا ماندند.

اما گزارش شده هنگامى كه «كورش» پادشاه ايران، بر بخت‌نصر غلبه کرده و بابل را فتح كرد، عزیر كه يكى از بزرگان يهود آن روز بود، نزد وى آمد و مشکل یهودیان را برای او بازگو کرد، و او هم موافقت كرد كه يهود به شهرهايشان باز گردند و «تورات» از نو نوشته شود. در اين هنگام عزیر با استفاده از حافظه‌اش، تورات را از نو نوشت و به عبارتی دین یهود را زنده کرد و به همين جهت در نزد یهودیان از احترام ویژه‌ای برخوردار است تا آنجا که به تصریح قرآن کریم، برخی از آنان او را پسر خدا می‌دانستند.