رجوع کنید: آصف بن برخیا(ع).

بنابر آنچه در برخی روایات و منابع تفسیری آمده است؛ آصف بن برخیا وزیر حضرت سلیمان(ع) و خواهر زاده حضرتشان بود. وی همچنین وصی حضرت سلیمان(ع) بوده که او نیز بعد از خود، حضرت زکریا(ع) را وصیّ خویش نمود

رجوع کنید: «ادریس(ع)»

از برخی منابع روایی و تاریخی چنین برداشت می‌شود که «الیا» از پیامبران به حق بنی اسرائیل بود و «یسع» پیامبر که نامش در قرآن کریم ذکر شده، از شاگردان او بود. همچنین در گزارشی گفته شده است، الیای نبی

در قرآن و روایات، از پیامبری به نام «باروخ» یا «باروح» چیزی ذکر نشده است، اما برخی گزارش‌های تاریخی، حاکی از وجود پیامبری با این نام در میان بنی‌اسرائیل می‌باشد که در زمان ارمیا و حیقوق پیامبر زندگ

حضرت آدم(ع) اولین فرد از نسل فعلی انسان بوده و از این رو به حضرتشان «ابوالبشر» نیز می‌گویند. خداوند ایشان را از خاک آفرید و به فرشتگان دستور داد تا به او که قرار بود خلیفه‌اش در زمین باشد سجده کنند

از جمله پیامبرانی که نام وی در قرآن کریم آمده، حضرت ادریس(ع) است.نام إدریس نبیّ دو بار در قرآن آمده‏ و با اوصاف صدّیق، نبیّ، صابر و صالح از او تکریم شده است. امام صادق(ع) به نقل از پیامبر اسلام(ص)

اسحاق نبی(ع) دومین فرزند حضرت ابراهیم(ع) و برادر حضرت اسماعیل(ع) می‌باشد. نام مادر آن‌حضرت؛ ساره(س) است. ساره یکی از بانوان بزرگ و مشهور تاریخ است که دختر لاحج نبی(ع) بود.

براساس گزارش قرآن

حضرت الیاس(ع) از جمله پیامبران الهی است که قرآن در دو مورد از او نام می‌برد؛ در یک مورد او را از صالحان دانسته و در آیه دیگری، نام او را از پیامبران بر می‌شمرد و به صورت مختصر داستان او و دعوت قومش

جرجيس(ع) یکی ازپیامبران بنی‌اسرائیل از سرزمین فلسطین بود که خداوند او را بعد از حضرت عیسی(ع) به پیامبری برانگیخت و مأمورش کرد تا به سوی پادشاه موصل رفته و او را به توحید دعوت کند. تاریخ دقیق رسالت

حزقیل(ع)، سومين خليفه ازجانشینان حضرت موسی(ع) پس ازيوشع و كالب بن يوفنا بود که به نبوّت بنی‌اسرائیل مبعوث شد. او پسر بوذى(بوزی، یا نوری) بود و به او «ابن العجوز» هم می‌گفتند؛ زیرا مادرش پیرزنى عقیم

قرآن کریم صريحاً نامى از حضرت خضر(ع) نبرده است، اما آیه‌ای وجود دارد که به سرگذشت فردی پرداخته و او را تنها به عنوان «بنده‌ای از بندگان خدا» معرفی می‌کند که مورد رحمت الهی قرار گرفته و عالم به اسرا

دانیال نبی(ع) از پیامبرانی است که در قرآن به نامش اشاره نشده، اما روایات بسیاری در ارتباط با ایشان وجود دارد. براساس بیشتر روایات، آن‌حضرت معاصر با بخت النصر، پادشاه ستم‌کار بابل بود و از طرف او مو

حضرت داوود(ع) از پیامبران بزرگ بنی‌اسرائیل است که در سرزمین «بیت لحم» فلسطین، دیده به جهان گشود.  قرآن کریم به پیامبری داوود(ع) و نزول وحی بر آن‌حضرت و داشتن کتابی آ

رجوع کنید: «حزقیل(ع)».

حضرت شعیب(ع) -که نامش ده بار در قرآن کریم ذکر شده است-، یکی از پیامبران الهی بود که بعد از حضرت هود(ع) و حضرت صالح(ع) به دنیا آمد و معاصر با حضرت موسی(ع) بوده و دخترش نیز به همسری موسی(ع) درآمد. او

حضرت صالح(ع) پیامبری است که نام او بارها در قرآن تکرار و به بخشی از داستان او نیز پرداخته شده است؛ از این‌رو تردیدی در وجود چنین پیامبری وجود ندارد. بر اساس برخی گزارش‌‌ها، نام کامل ایشان «صالح بن

حضرت عیسای مسیح(ع) از بزرگ‌ترین پیامبران الهی است. میلاد حضرتشان حدود پنج قرن قبل از میلاد پیامبر اسلام(ص) بوده و مبدأ سال میلادی می‌باشد. مادرش مریم بنت عمران(س)، بدون آن‌که شوهری داشته باشد، عیسی

حضرت لوط(ع)، یکی از پیامبران بزرگ و معاصر با حضرت ابراهیم(ع) بود. نام این پیامبر 27 بار در قرآن مجید ذکر شده است. وی بر شريعت ابراهيم(ع) بوده، و اولین فردی بود که به آن‌حضرت ایمان آورد. در نسبت حضر

 حضرت موسی(ع) سومین پیامبر اولوالعزم، ملقب به «کلیم الله»، دارای شریعت و کتاب مستقل بود. دین و شریعت او «یهود» و یا «یهودیت» و نام کتاب آسمانی ایشان «تورات» است.

قرآن کریم، معجزات فراوانی ر

بر اساس برخی گزارش‌های تاریخی، نوح نبی(ع) پسر «لمك»، پسر «متوشلخ(متوشلح)»، و مادرش «قينوش» دختر براكيل بود. گفته شد که حضرتشان 126 سال بعد از وفات و 1056 سال پس از هبوط حضرت آدم(ع) به دنیا آمد. وی

حضرت هود(ع) یكی از پیامبران الهی است که نام و داستانش بارها در قرآن مجید آمده است. هود(ع)، از نسل نوح(ع) بود که قبل از زمان ابراهیم(ع) می‌زیست. گفته می‌شود آن‌حضرت را به این دلیل هود می‌گفتند كه از

حضرت یحیی(ع) یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل بود که قرآن بارها از او نام برده است. وی در کودکی به مقام نبوت رسید و رحمت، محبت و پاکی دل از جانب پروردگار به او بخشیده شد. تولد او در کهن‌سالی پدر و مادرش

«یسع» از معدود پیامبرانی است که نامش در قرآن کریم و در کنار نام پیامبران بزرگی؛ مانند اسماعیل(ع) آمده است: «وَ اذْكُرْ إِسْماعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ ذَا الْكِفْلِ وَ كُلٌّ مِنَ الْأَخْيارِ»؛ و به یاد

يوشع بن نون بن افرائيم بن يوسف بن يعقوب؛ خواهرزاده حضرت موسی(ع) و جانشین و وصی آن‌حضرت بود و مقام نبوت هم داشت. ایشان در بیشتر حوادث همراه موسی(ع) بود و قرآن در داستان ملاقات موسی(ع) و خضر(ع) از نف

در برخی گزارش‌های تاریخی و روایی سخن از پیامبری به نام حنظله آمده است که در ارتباط با زمان و مکان رسالت ایشان نیز نظرات محتلفی بیان شده و به عنوان نمونه، برخی ایشان را پیامبر «اصحاب الرس» دانسته‌ان

بر اساس برخی گزارش‌های تاریخی «حبقوق»، «حبقون»، و یا «حیقوق»، نام یکی از پیامبران الهی بود که در راستای تبلیغ دین «حضرت موسی(ع)» گام برداشته و «بنى‌اسرائيل» را به سمت دین ایشان دعوت می‌كرد. او در «

بر اساس برخی گزارش‌ها در زمان ميان حضرت عيسى(ع) و پیامبر اسلام(ص) چهار پيامبر به تبلیغ دین می‌پرداختند که سه نفر از بنى اسرائيل و يک نفر از عرب، به نام «خالد بن سنان عبسى» بود. برخی نیز معتقدند که

در گاتها، زرتشت(ع) در سيماى يک پيامبر الاهی و در لباس يک موحد واقعى خداوند را در اوج توحيد می‌ستايد و دلدادگى آغازمی‌كند. قرآن كريم پيروان زرتشت(ع) را «مجوس» می‌خواند. آنان به «زرتشتیان» نیز شناخته

حضرت نوح(ع) از پیامبران الهی بود که منابع روایی، تعدادی از فرزندانش را نام برده‌اند که همراه ایشان سوار کشتی شده و نجات یافتند؛ از جمله آنها یافث، حام و سام(ع) هستند. در میان اینها، سام از همه برتر

در منابع تاریخی گزارش شده است شعيا بن امصيا، (اموص)،‏ (راموص)، یکی از پیامبران الهی از نسل حضرت سلیمان(ع) بود که در بيت‌ المقدس زندگی می‌کرد. یکی از دلایل پیامبر بودن شعیا، دعای امام صادق(ع) در نیم

پنجاه سال پس از کشته شدن هابیل به دست قابیل، و در 130 سالگی حضرت آدم(ع)، خداوند شیث(ع) را به آدم و حوا(ع) عطا کرد که نام او را «هبة الله»(هدیه خدا) گذاشتند. در تورات، درباره داستان تولد شیث آمده اس

در گزارش‌های تاریخی از پیامبری به نام کاد(ع) یاد شده است که هم‌عصر با پیامبرانی؛ مانند ناتان(ع)، داوود(ع)، لاحج

بر اساس گزارش برخی منابع تاریخی، «ناتان(ع)» ششمین فرزند «داوود نبی(ع)»، از ششمین همسرش به نام «اغلاء» بود. ناتان با آن‌که در زمان پدرش داوود نبی می‌زیست، اما او نیز پیامبری بود که بر او وحی می‌شد.<