قرآن کریم از این واژۀ در آیۀ 35 سورۀ احقاف استفاده کرده است. عزم  معانی مختلفی دارد که یکی از آنها حکم و شریعت است و اگر عزم را در اولوالعزم به این معنا بدانیم، مصادیقش پیامبرانی خواهند بود که دارای شریعت و دین مستقل و جدیدی بوده‌اند. در روایات برای پیامبران اولوالعزم شرایطی ذکر شده است: داشتن دعوت جهان شمول؛ داشتن شریعت و دین؛ داشتن کتاب الهی.

به طور خاص، فقط 5 نفر از پیامبران الاهی دارای چنین خصیصه‌هایی بوده‌اند؛ یعنی هم دعوت همگانی، هم شریعت و هم کتاب الاهی داشتند. آن پنج نفر، حضرت نوح، ابراهیم، موسی، عیسی(ع) و پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) هستند.

البته تفاسیر دیگری نیز برای «اولو العزم» مطرح شده است.