از دیرباز، گفت‌وگوهای فراوانی میان مفسران، در زمینه «تحریف قرآن» وجود داشته و اکثریت دانشمندان شیعه و اهل ‌سنت، معتقد به عدم تحریف قرآن بوده و هستند. البته تعداد اندکی از پیروان این دو گروه مهم اسلامی، مواردی را مطرح می‌سازند که نشانگر نوعی تحریف است، که در این ارتباط باید گفت، اولاً: این نکته، مورد اجماع و اتفاق همگان است که تمام آنچه اکنون از قرآن در اختیار ما است، از طرف خداوند نازل شده و قابلیت استفاده و استناد دارد، زیرا باطل در قرآن راه ندارد «لا يَأْتِيهِ الْباطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ» و خود خداوند متعال حافض و نگهبان آن است:«إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ» و ثانیاً: بیشتر آنچه به عنوان تحریف یا اختلاف قرائت و مواردی از این دست مطرح می‌شود، در معنای آن تغییر چندانی ایجاد نمی‌کند.