حضرت خدیجه(س) از پدری به نام «خويلد بن اسد»، و مادری به نام «فاطمه بنت زائده» پا به جهان گذاشت، ایشان اولین و گرامی‌ترین همسر پیامبر اسلام (ص) و از  از امهات المؤمنین بود که نتیجه ازدواج ایشان با پیامبر (ص) دو پسر و چهار دختر به نام‌های: قاسم، طاهر(عبدالله)، رقیه، زینب، ام‌کلثوم و فاطمه زهرا(س) بود.

بر اساس منابع شیعی و اهل‌سنت، خدیجه(س) اولین بانویی بود که اسلام اختیار کرد، و نماز به جای آورد.

از افتخارات خدیجه آن است که همراه دخترش فاطمه(س)، مریم دختر عمران و آسیه دختر مزاحم(همسر فرعون) بهترین زنان بهشت‌اند.

حضرت خدیجه(س) پس از زحمات بسیار و تحمل مشکلات فراوان در راه پیشرفت اسلام در ماه مبارک رمضان، سه سال قبل از هجرت، در سن 65 سالگى و در فاصله کمی از وفات حضرت ابوطالب(ع) از دنیا رفت، و در قبرستان حجون در شهر مکه به خاک سپرده شد. سال وفات این دو یاور بزرگ اسلام «عام الحزن» و یا «سال اندوه» نامیده شد.