«برهان إنّي»  آن است كه در آن از وجود معلول به وجود علّت استدلال شود؛ يعنى حدّ اوسط آن موجب نسبت اكبر به اصغر در ذهن شود. مانند اين‌كه از علايم بيمارى به نوع بيمارى پى ببرند، يا از بالا رفتن ستون جيوه در گرماسنج (كه معلول حرارت است) به افزايش درجه حرارت آگاهى يابند.

برهان انی تنها علّت اجتماع دو طرف نتيجه (اصغر و اكبر) در ذهن و تصديق بدان را بيان می‌كند و به وسيله آن معلوم می‌‏شود كه چرا تصديق بدان واجب است‏؛ يعنى علّت تصديق ذهنى را بيان می‌كند، نه علّت وجود در خارج را؛ لذا تمام استدلال‌هایى كه در آن از اثر به مؤثر می‌رسند و از آثار صنع به وجود صانع دست مییابند ، استدلال‌هایی از نوع برهان إنّى است.