«حجاب» در لغت به معنای پرده، حاجب و هر چیزی است که میان دو یا چند چیز دیگر حایل و فاصله می‌شود. البته همان‌گونه که مفسران و محققان گفته‌اند؛ واژه‌ی حجاب به معنای پوشش زنان، اصطلاحی است که بیشتر در عصر ما پیدا شده و اصطلاح جدیدی است. آنچه در گذشته‌ها بویژه در اصطلاح فقها به کار رفته، واژه‌ی "ستر" است که به معنای پوشش است. چیزی که از تاریخ در این مسئله استفاده می‌شود، این است که حجاب به معنای پوشش زنان، قبل از اسلام در جهان و در ادیان مختلف با شکل‌های مختلف وجود داشت و اسلام تنها آن را به صورت قانون‌مند درآورد.

پوشش زنان در زمان پیامبر اسلام(ص) پوشش متداول و مرسوم آن زمان بود؛ یعنی زنان بدنشان را می‌پوشاندند و روسری روی سر آنها بود، ولی مقداری از گوش و گردن و قسمتی از سینه‌ی آنها پیدا بود که آیه نازل شد و به زنان توصیه کرد تا بگونه‌ای حجاب کنند تا زینت آنها پیدا و آشکار نباشد.

حجاب مزایای متعددی را به دنبال دارد،‌ از جمله آنکه به بهداشت روانی اجتماع کمک کرده، سبب تحکیم روابط افراد خانواده و برقراری صمیمیت بیشتر بین زن و مرد می‌گردد، بانوان در معرض آزار کمتری از سوی مفسدان قرار می‌گیرند و ...

البته علاوه بر حجاب، قرآن کریم هم به مردان و هم به زنان توصیه کرده تا مراقب نگاه‌های خود باشند و بر این اساس، حتی در جوامعی که حجاب در آنها رعایت نمی‌شود، عفت و ایمان خود را حفظ نمایند.