لطفا صبرکنید
بازدید
50264
50264
آخرین بروزرسانی:
1393/08/26
کد سایت
fa25260
کد بایگانی
30168
نمایه
علت آفرینش انسان از خاک
طبقه بندی موضوعی
تفسیر|آفرینش انسان و جهان
اصطلاحات
انسان ، ناس ، بشر ، بنی آدم
گروه بندی اصطلاحات
سرفصلهای قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
چرا انسان از خاک است؟
پرسش
چرا انسان از خاک است؟
پاسخ اجمالی
با مراجعه به آیات متعدد قرآن، چنین به دست میآید که خداوند انسان را از گل آفرید؛[1] یعنی مخلوطی از خاک و آب.[2] نوع متفاوتی از مخلوقاتش را نیز از آتش آفرید که به آنها جانّ یا جن گفته میشود.[3] و طبق برخی روایات، خداوند فرشتگان را از نور آفریده است.[4]
خداوند در قرآن میفرماید: «قبل از اینکه پروردگار عالم انسان را بیافریند، خبر آفرینش او را به فرشتگان اعلام کرد. او به آنها فرمود: من میخواهم جانشینی بر روی زمین قرار دهم».[5]
با توجه به اینکه اراده الهی بر این بوده که این خلیفه و جانشین خود را، بر روی زمین قرار دهد، متناسب این بوده که او را از جنسی بیافریند که با زمین سازگاری و مناسبت داشته باشد. همچنین خواست خداوند این بود که نوع جدیدی از مخلوقات را بیافریند. از اینرو، انسان را از مبدأ جدیدی که گل باشد آفرید.
همچنین باید توجه داشت که تمام زندگى و حیات و منابع حیاتى از خاک سرچشمه میگیرد. گیاهان و درختان و تمام موجودات زنده از خاک قوام گرفتهاند. همه معادن گرانبها در دل خاک نهفته شده، و خلاصه خاک منبع انواع برکات و مادهای مناسب برای آفرینش در جهان مادی است.[6]
خداوند در قرآن میفرماید: «قبل از اینکه پروردگار عالم انسان را بیافریند، خبر آفرینش او را به فرشتگان اعلام کرد. او به آنها فرمود: من میخواهم جانشینی بر روی زمین قرار دهم».[5]
با توجه به اینکه اراده الهی بر این بوده که این خلیفه و جانشین خود را، بر روی زمین قرار دهد، متناسب این بوده که او را از جنسی بیافریند که با زمین سازگاری و مناسبت داشته باشد. همچنین خواست خداوند این بود که نوع جدیدی از مخلوقات را بیافریند. از اینرو، انسان را از مبدأ جدیدی که گل باشد آفرید.
همچنین باید توجه داشت که تمام زندگى و حیات و منابع حیاتى از خاک سرچشمه میگیرد. گیاهان و درختان و تمام موجودات زنده از خاک قوام گرفتهاند. همه معادن گرانبها در دل خاک نهفته شده، و خلاصه خاک منبع انواع برکات و مادهای مناسب برای آفرینش در جهان مادی است.[6]
[1]. سوره صاد، 71.
[2]. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 13، ص 396، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ اول، 1374ش.
[3]. حجر، 27.
[4]. شیخ مفید، الاختصاص، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، محرمی زرندی، محمود، ص 109، المؤتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، قم، چاپ اول، 1413ق.
[5]. بقره، 30.
[6]. تفسیر نمونه، ج 19، ص 339 – 340.
نظرات