لطفا صبرکنید
بازدید
7025
7025
آخرین بروزرسانی:
1395/04/22
کد سایت
fa28578
کد بایگانی
34374
نمایه
قرآن و سفارش به صبر در برابر رفتارهای تبعیضآمیز خانوادهها
طبقه بندی موضوعی
غیبت، توهین و تجسس
اصطلاحات
صبر
گروه بندی اصطلاحات
سرفصلهای قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
بر اساس تعالیم قرآنی در برابر رفتارهای تحقیر کننده و تبعیضآمیز در خانوادهها چه واکنشی باید نشان دهیم؟
پرسش
خانواده همسرم بین من و جاریام تفاوتهای زیادی قائل است به حدی که حتی رفتارهای من را سخیف میخواند و رفتارهای جاریام را چون از خانواده پولدار هستند بالا میداند. در صورتی که اینجانب شاغل و تحصیل کرده میباشم. و جاریام خانهدار است. مسئله مالی برای مادر شوهرم خیلی مهم است، من در برابر این برخوردها چه رفتاری باید داشته باشم؟
پاسخ اجمالی
همانگونه که میدانید تعالیم و آموزههای دینی به ما میگوید که جواب بدی را نباید با بدی داد.
قرآن کریم در این باره میفرماید: «وَ لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لاَ السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمیمٌ»؛[1] و هرگز کار نیک (از اعتقاد و کردار و گفتار) با امر بد یکسان نیست. (پس بدیهایى را که به تو میرسد) با بهترین روش دفع کن، به طورى که به ناگاه آنکه میان تو و او دشمنى است (چنان شود که) گویى دوستى گرم و خویشاوند است.
سپس براى تکمیل این سخن میافزاید: با بهترین روش ممکن، بدیها را پاسخگوی: «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ».
به وسیله حق باطل را دفع کن، و با حلم و مدارا جهل و خشونت را، و با عفو و گذشت به مقابله با خشونتها برخیز، هرگز بدى را با بدى، و زشتى را با زشتى پاسخ مگوى که این روش انتقام جویان است و موجب لجاجت و سرسختى منحرفان میگردد.
قرآن کریم در پایان آیه به فلسفه عمیق این برنامه در یک جمله کوتاه اشاره کرده و مىفرماید نتیجه این کار آن خواهد شد که دشمنان سرسخت همچون دوستان گرم و صمیمى شوند: «فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ».
در مجموع توصیه ما در اینگونه موارد همان سفارش قرآن کریم است؛ رفتار نیکو با نااهلان و تحمّل مخالفان. قرآن این ویژگی را مخصوص صابران میداند: «وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا».[2] و انتقام و مقابله به مثل، در برخوردهاى اخلاقى، نشانه کم صبرى است.[3]
قرآن کریم در این باره میفرماید: «وَ لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لاَ السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتی هِیَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمیمٌ»؛[1] و هرگز کار نیک (از اعتقاد و کردار و گفتار) با امر بد یکسان نیست. (پس بدیهایى را که به تو میرسد) با بهترین روش دفع کن، به طورى که به ناگاه آنکه میان تو و او دشمنى است (چنان شود که) گویى دوستى گرم و خویشاوند است.
سپس براى تکمیل این سخن میافزاید: با بهترین روش ممکن، بدیها را پاسخگوی: «ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ».
به وسیله حق باطل را دفع کن، و با حلم و مدارا جهل و خشونت را، و با عفو و گذشت به مقابله با خشونتها برخیز، هرگز بدى را با بدى، و زشتى را با زشتى پاسخ مگوى که این روش انتقام جویان است و موجب لجاجت و سرسختى منحرفان میگردد.
قرآن کریم در پایان آیه به فلسفه عمیق این برنامه در یک جمله کوتاه اشاره کرده و مىفرماید نتیجه این کار آن خواهد شد که دشمنان سرسخت همچون دوستان گرم و صمیمى شوند: «فَإِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ».
در مجموع توصیه ما در اینگونه موارد همان سفارش قرآن کریم است؛ رفتار نیکو با نااهلان و تحمّل مخالفان. قرآن این ویژگی را مخصوص صابران میداند: «وَ ما یُلَقَّاها إِلَّا الَّذِینَ صَبَرُوا».[2] و انتقام و مقابله به مثل، در برخوردهاى اخلاقى، نشانه کم صبرى است.[3]
نظرات