لطفا صبرکنید
بازدید
13945
13945
آخرین بروزرسانی:
1395/12/13
کد سایت
fa45151
کد بایگانی
55466
نمایه
آیات مرتبط با علوم تجربی
طبقه بندی موضوعی
تفسیر
اصطلاحات
علم ، دانش بشری
گروه بندی اصطلاحات
سرفصلهای قرآنی
- اشتراک گذاری
خلاصه پرسش
کدامیک از آیات قرآن با علم جدید به اثبات رسیده است؟
پرسش
کدامیک از آیات قرآن با علم جدید به اثبات رسیده است؟
پاسخ اجمالی
آیات قرآن، راهکاری برای سعادت بشر است که در آن نباید چندان به دنبال علوم تجربی قدیم و جدید بود. اما با این وجود، میتوان به مواردی هم اشاره کرد که سابقاً چندان مفهوم نبوده و با گسترش علوم تجربی جدید توجیهپذیر شده است، مانند:
1. قابلیت انفجارپذیری و اشتعال اجزای تشکیل دهنده آب(هیدروژن و اکسیژن): در آیهای از قرآن در توصیف روز قیامت چنین آمده: «هنگامی که دریاها برافروخته و شعلهور شوند»[1] و در آیهای دیگر میخوانیم: «هنگامی که دریاها شکافته و منفجر شوند».[2] و میدانیم که هیدروژن و اکسیژنی که بعد از کاتالیز آب به دست میآیند، یکی قابلیت انفجار دارد و دیگری قابلیت شعلهور شدن.
2. فشار شدید (جی مثبت) در مورد افرادی که به سمت آسمان صعود میکنند: خداوند در توصیف افرادی که اهل گمراهی هستند چنین فرموده: «سینهاش را آنچنان تنگ میکند که گویا به سمت آسمان بالا میرود».[3]
3. باروری برخی گیاهان بر اثر گرده افشانی و یا باروری ابرها: خدای متعال در بیان نعمتهایش چنین فرموده: «ما بادها را براى بارور ساختن فرستادیم».[4]
4. اشاره به یکی نبودن اثر انگشت در افراد: در سوره قیامت و در بیان احوال قیامت چنین آمده: «بلی! ما قادریم که حتی خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم».[5]
5. کروی بودن زمین: برخی از آیات قرآن اشاره به کروی بودن زمین دارند، مانند این آیه شریفه: «قسم به پروردگار مشرقها و مغربها».[6]
6. اشاره به اختراعات جدید در صنعت حمل و نقل: خداوند در آیه از قرآن به نشانهها و نعمتهایش اشاره کرده و مَرکبهایی که در اختیار انسان قرار داده را ذکر کرده و میفرماید: «همچنین اسبها و استرها و الاغها را آفرید تا بر آنها سوار شوید و زینت شما باشد» و سپس میفرماید: «و چیزهاى دیگری میآفریند که نمیدانید».[7] این بخش اخیر آیه، میتواند اشاره به وسایل حمل و نقل جدید باشد.
7. اشاره به نقش تعدیل کننده کوهها در ثبات و آرامش زمین: «کوهها را میخ زمین قرار دادیم»[8] و « در زمین، کوههاى ثابت و محکمى افکند تا لرزش آنرا نسبت به شما بگیرد».[9]
8. جاذبه میان کرات که نقش نوعی ستون را ایفا میکنند: «آسمانها را بدون ستونى که آنرا ببینید آفرید».[10]
9. نقش حفاظتی جوّ زمین در برابر قطعات آسمانی: خداوند در بیان عجائب خلقت آسمانها و زمین چنین فرموده: «و آسمان را سقف محفوظى قرار دادیم».[11]
10. اشاره به ذاتی بودن نور خورشید و عارضی بودن نور ماه: خداوند در توصیف نور خورشید و ماه میگوید: «او کسى است که خورشید را روشنایى، و ماه را نور قرار داد».[12]
1. قابلیت انفجارپذیری و اشتعال اجزای تشکیل دهنده آب(هیدروژن و اکسیژن): در آیهای از قرآن در توصیف روز قیامت چنین آمده: «هنگامی که دریاها برافروخته و شعلهور شوند»[1] و در آیهای دیگر میخوانیم: «هنگامی که دریاها شکافته و منفجر شوند».[2] و میدانیم که هیدروژن و اکسیژنی که بعد از کاتالیز آب به دست میآیند، یکی قابلیت انفجار دارد و دیگری قابلیت شعلهور شدن.
2. فشار شدید (جی مثبت) در مورد افرادی که به سمت آسمان صعود میکنند: خداوند در توصیف افرادی که اهل گمراهی هستند چنین فرموده: «سینهاش را آنچنان تنگ میکند که گویا به سمت آسمان بالا میرود».[3]
3. باروری برخی گیاهان بر اثر گرده افشانی و یا باروری ابرها: خدای متعال در بیان نعمتهایش چنین فرموده: «ما بادها را براى بارور ساختن فرستادیم».[4]
4. اشاره به یکی نبودن اثر انگشت در افراد: در سوره قیامت و در بیان احوال قیامت چنین آمده: «بلی! ما قادریم که حتی خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتّب کنیم».[5]
5. کروی بودن زمین: برخی از آیات قرآن اشاره به کروی بودن زمین دارند، مانند این آیه شریفه: «قسم به پروردگار مشرقها و مغربها».[6]
6. اشاره به اختراعات جدید در صنعت حمل و نقل: خداوند در آیه از قرآن به نشانهها و نعمتهایش اشاره کرده و مَرکبهایی که در اختیار انسان قرار داده را ذکر کرده و میفرماید: «همچنین اسبها و استرها و الاغها را آفرید تا بر آنها سوار شوید و زینت شما باشد» و سپس میفرماید: «و چیزهاى دیگری میآفریند که نمیدانید».[7] این بخش اخیر آیه، میتواند اشاره به وسایل حمل و نقل جدید باشد.
7. اشاره به نقش تعدیل کننده کوهها در ثبات و آرامش زمین: «کوهها را میخ زمین قرار دادیم»[8] و « در زمین، کوههاى ثابت و محکمى افکند تا لرزش آنرا نسبت به شما بگیرد».[9]
8. جاذبه میان کرات که نقش نوعی ستون را ایفا میکنند: «آسمانها را بدون ستونى که آنرا ببینید آفرید».[10]
9. نقش حفاظتی جوّ زمین در برابر قطعات آسمانی: خداوند در بیان عجائب خلقت آسمانها و زمین چنین فرموده: «و آسمان را سقف محفوظى قرار دادیم».[11]
10. اشاره به ذاتی بودن نور خورشید و عارضی بودن نور ماه: خداوند در توصیف نور خورشید و ماه میگوید: «او کسى است که خورشید را روشنایى، و ماه را نور قرار داد».[12]
نظرات