«ظلم» در لغت، به معنای ‏كار بی‌جا انجام دادن، و خروج از حد میانه‌روی است. ظلم به اين معنا، جامع همه رذايل اخلاقی بوده، و ارتكاب هر يک از زشتی‌های شرعی و عقلی را شامل است و اين، «ظلم به معنای اعم» است. برای ظلم، معنای ديگری نيز وجود دارد که عبارت است از: ضرر و اذيت رسانيدن به ‏غير، از قبيل: كشتن و يا زدن، دشنام و فحش دادن، غيبت كردن، تصرف كردن مال ‏غير به ناحق و يا غير اينها از كردار يا گفتاری كه باعث اذيت دیگری شود. و اين، «ظلم به معنای اخص» است که بيشتر آنچه در آيات، روایات و عرف مردم ذكر می‌شود اين معنای اخص مراد است. پس اصطلاح معروف «ظلم‏» به معناى رعايت نكردن حق دیگران است. خداوند متعال، بارها در قرآن کریم خود را از صفت «ظلم» مبرا دانسته که شامل هر نوع ظلمی می‌باشد.